دانلود مقالات ISI درباره ویژگی + ترجمه فارسی

ویژگی(به انگیسی: Specificity) فرایندی است که در آن با انجام عملیاتی بر روی داده‌ها، ویژگی‌های بارز و تعیین‌کنندهٔ آن مشخص می‌شود. بخش دیگری در منوی محصولات وجود دارد که مربوط به ویژگی محصولات می باشد. در این بخش مدیر می تواند خدماتی که روی یک سفارش قابل ارائه است را تعریف نماید (مانند خدمات پس از چاپ، خدمات ارسال، خدمات بسته بندی و …). هر ویژگی، به یک گروه ویژگی تعلق دارد. پس در ابتدا و پیش از تعریف ویژگی، باید گروه ویژگی را تعریف نمائید در متافیزیک تحلیلی معمولاً ادعا می‌شود که ویژگی‌ها به دو دسته مقوله‌ای و تمایلی تقسیم می‌شوند. پرسش اساسی آن است که ملاک این تقسیم‌بندی چیست؟‌ در ادبیات فلسفی ملاک‌های گوناگونی از قبیل قوای علی، حمایت از شرطی‌های خلاف واقع و اصل ترکیب ارایه شده است اما هیچ‌کدام از ملاک‌های مذکور قادر به تمایز ویژگی‌های تمایلی از ویژگی‌های مقوله‌ای نیستند. ادعای محوری این مقاله بداهت تمایز میان این دو دسته ویژگی است. هر گونه تلاش برای ارایه ملاکی جهت تمایز صفات مقوله‌ای از صفات تمایلی دچار مشکل دوری بودن است اما این بدان معنا نیست که این دو دسته ویژگی قابل تمایز نیستند و اهمیت متافیزیکی ندارند. حساسیت و تشخیص یک آزمایش تنها به ماهیت آزمایش و نمونه‌ای که آزمایش در آن استفاده می‌شود بستگی دارد. با این حال، فقط با استفاده از حساسیت و ویژگی نمی‌توان نتیجه یک آزمایش را تعبیر کرد. به عنوان مثال، اگر نتیجه آزمایش خون یک بیمار حاکی از ابتلای وی به یک بیماری باشد و این آزمایش حساسیت ۹۰ درصد و ویژگی ۹۶ درصد داشته باشد، پزشک نمی‌تواند فقط با داشتن این دو مشخص کند که چند درصد احتمال دارد که بیمار واقعاً به آن بیماری مبتلا باشد. برای چنین منظوری، باید ارزش اخباری مثبت (یا ارزش اخباری منفی در صورت منفی بودن نتیجه آزمایش) را در نظر گرفت. ارزش اخباری یک آزمایش، علاوه بر ماهیت آزمایش و نمونه، به شیوع پدیدهٔ مورد آزمایش در جامعهٔ آماری هم بستگی دارد. در ریاضیات برای یک ساختار یک ویژگی را گویند عمومی است یا گزاره‌ای برای این ساختار به طور عمومی برقرار است هر گاه برای تقریباً همهٔ این ساختارها برقرار باشد. البته باید اصطلاح تقریباً همه‌جا به طور دقیق در محیط ریاضیِ مورد بحث، تعریف شده باشد. برای نمونه می‌گوییم ویژگی الف به طور عمومی برای ماتریس‌های دو در دوی حقیقی برقرار است اگر این ویژگی برای تقریباً همهٔ ماتریس‌های دو در دوی حقیقی برقرار باشد.