دانلود مقالات ISI درباره بازپخت کامل حرارتی + ترجمه فارسی

آنیل کردن (Annealing) درعلم مواد، به فرایندی می گویند که موجب تغییر خواص ماده مانند سختی و شکل پذیری آن می شود. این فرایند شامل گرم کردن ماده تا دمایی مناسب، نگه داری در آن دما در زمان مشخص و کافی و سپس سرد کردن آن با سرعت مناسب تا دمای محیط می باشد. کلمه آنیل (بازپخت) مفهوم گسترده ای داشته و هم در بخش فلزات و آلیاژهای آهنی و هم غیر آهنی کاربرد دارد. این عملیات عموما برای نرم کردن مواد فلزی انجام می شود و در نتیجه آن خواصی مانند قابلیت ماشین کاری، خواص الکتریکی، قابلیت کار سرد و پایداری ابعاد آن و ساختار آلیاژ تغییر قابل توجه ای می کند. انواع فرایندهای آنیل کردن انواع آنیل کردن انواع مختلفی داشته که هدف و نتیجه آنها متفاوت است. هر گاه عنوان خاصی برای آن ذکر نشود، منظور بازپخت کامل است که در آن آلیاژ آهنی تا بالاتر از دمای استحاله گرم شده و سپس به آرامی در داخل کوره سرد شده و کاملا نرم می شود. سیکل این عملیات با توجه به ترکیب و مشخصات آلیاژ متفاوت بوده و برای هر فولاد سیکل مشخصی وجود دارد. برای آلیاژهای غیر آهنی با ترکیب و ساختار مربوط به خود، عملیات بازپخت برای اهداف زیر انجام می شود: 1- حذف کامل یا جزیی اثرات کار سرد (احتمال رخ دادن تبلور مجدد) 2- آمیخته شدن کامل رسوبات به صورت ذرات درشت 3- رسوب ذرات از محلول جامد عملیات بازپخت خود به چند دسته تقسیم می شود: نرمالیزاسیون – Normalizing در این عملیات، آلیاژهای آهنی تا بالاتر از دمای استحاله Ac3 گرم شده و بعد در هوای آزاد سرد می شود. ساختار و خواص فولادهای کم کربن در این عملیات، مشابه عملیات باز پخت کامل (FullAnnealing) بوده اما نکته قابل ذکر اینکه نتیجه عملیات نرمالیزاسیون و بازپخت برای همه آلیاژهای آهنی یکسان نمی باشد. آنیل فرایند که به آن آنیل میانی نیز می گویند موجب نگهداری و حفظ شکل پذیری قطعه کار سرد شده می شود تا حین کار ترک نخورد. قطعه تا دمای آستینته شدن گرم شده و تا زمانی که تنش ها در آن کاهش یابند نگه داری می شود و سپس در کوره خنک می شود. در ادامه قطعه برای کار سرد بعدی آماده است. بازپخت کامل (به انگلیسی: Annealing) یا آنیلینگ یا آنیل کردن کامل، حرارت دادن فولاد هیپوای تکتوئیدی وای تکتوئیدی در درجه حرارت مناسب برای تبدیل کامل به آستنیت و سپس سرد کردن آهسته، ترجیحاً در کوره می‌باشد. آنیل کردن کامل عمدتاً به منظور نرم کردن کامل فولادها قبل از عملیات شکل دادن یا همچنین ریز کردن دانه‌ها صورت می‌گیرد. آنیل کردن شامل تغییر خواص فولادها بعد از عملیات حرارتی می‌باشد و به چند نوع آنیل کامل آنیل ناقص و. . تقسیم می‌شود. در آنیل کردن فولاد را تا دمای مختلف Acm یا A۳ بسته به نوع فولاد گرم کرده و مدتی در این دما نگهداری می‌کنند و سپس سرد می‌کنند. این کار باعث افزایش استحکام و چقرمگی و بالا رفتن نقطه تسلیم فلز آنیل شده می‌شود. در فولادهای هیپوای تکتوئیدی ریز کردن دانه‌ها در درجه حرارتی حدود ۱۰ درجه سلسیوس بالاتر از درجه حرارت ای تکتوئید صورت می‌گیرد. حرارت دادن بالاتر از این درجه حرارت باعث ایجاد دانه‌های آستنیت درشت می‌گردد. و در تبدیل در موقع سرد کردن لایه‌های درشت سمنتیت پرلیت را احاطه می‌کند. اما به دلیل اینکه این شبکه اضافی سمنتیت ترد استو وجود مرز دانه ضخیم و سخت باعث تضعیف قابلیت براده برداری می‌گردد. لذا آنیل کردن کامل برای فولادهای هیپرای تکتوئیدی هرگز یک عملیات نهایی نخواهد بود. معمولاً عملیات آنیل کردن کامل گران تمام می‌شود. چرا که کوره در مدت زمان زیادی اشغال می‌گردد که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.