دانلود مقالات ISI درباره فراصوت + ترجمه فارسی

فراصوت یا اولتراساوند (به انگلیسی: Ultrasound)، به امواج صوتی گفته می‌شود که دارای بسامدی بیشتر از بازه بسامدی شنوایی انسان هستند. بازه بسامدی شنوایی افراد متفاوت است و با بالا رفتن سن این بازه کاهش می‌یابد، ولی معمولاً بالاترین فرکانس شنوایی انسان حدود ۲۰ یا ۲۵ کیلوهرتز در نظر گرفته می‌شود. نقطه مقابل این امواج، امواج فروصوت یا (مادون صوت) هستند که دارای بسامد زیر حد پایین فرکانس شنوایی انسان (حدود ۲۰ هرتز) هستند. اصطلاح فراصوت، نباید با مافوق صوت (به انگلیسی: Supersonic) که برای سرعت حرکت بالاتر از سرعت صوت استفاده می‌شود، اشتباه گرفته شود. فراصوت در محیطهای گوناگونی از قبیل: گازها، مایعات و جامدات منتشر می شود، اما نمی تواند در خلأ منتشر شود. سرعت انتشار صوت در محیطهای مختلف، متفاوت است. سرعت صوت در جامدات بیشتر از مایعات و در مایعات بیشتر از گازهاست. برای مثال، سرعت صوت در هوا در حدود 340 متر بر ثانیه، در آب در حدود 1530 متر بر ثانیه و در آهن تقریباً 5850 متر بر ثانیه است. یک خصوصیت دیگر موج صوتی این است که احتمال اتلاف انرژی آن در گازها زیاد است، در حالیکه در مایعات و جامدات بهره وری بیشتری دارد. نوع امواج صوتی به محیط انتشار نیز بستگی دارد. صوت در هوا و مایعات بصورت امواج طولی منتشر می شود (یعنی نوسان موج در همان جهت انتشار است). اما در جامدات، امواج می تواند هم بصورت موج طولی و هم بصورت موج عرضی (که نوسان موج در جهت عمود بر راستای انتشار است) انتقال یابند; مانند امواج سطحی. امواج فراصوت در راستای کاملاً مستقیم حرکت می کنند. هنگامیکه موج فراصوت به فصل مشترک موادی با سرعت های مختلف صوت (امپدانس های آکوستیکی متفاوت) برخورد می کند، بازتاب می یابد. اگر اختلاف امپدانس آکوستیکی مواد در فصل مشترک زیاد باشد، موجب بازتاب شدید امواج فراصوت می شود و اگر اختلاف امپدانس آکوستیکی مواد در فصل مشترک کم باشد، بازتاب ضعیفی صورت می گیرد و بخشی از موج اجازه عبور پیدا می کند. مثلاً بدن انسان شامل سلول ها و بافت های متنوع با امپدانس آکوستیکی متفاوت است، بنابراین امواج فراصوت در برخورد با این سلول ها و بافت ها، به صورت های متفاوتی بازتابیده می شوند. استفاده از این تفاوت در سطح انرژی پژواک ها، تصویربرداری از بافت های داخلی بدن را امکانپذیر می سازد.