Emergent multiplicities of self- and other-construction in Korean workplace-based television dramas

زبان کره ای شامل یک سیستم پیچیده پیچیده ای از نشانه های خود و دیگر مرجع است که به منظور تعیین چندین جنبه از همبستگی اجتماعی و فرهنگی شامل سخنرانان، مخاطبان، شنوندگان، سرپرست، و ارجاعات، به کار می رود. در این مقاله، ما از یک پایگاه داده از محیط های مبتنی بر محیط کار مبتنی بر وب استفاده می کنیم و روش های پیچیده خلاقانه ای را که در آن تعاملات خود را نسبت به مخاطبان خود قرار می دهند، تجزیه و تحلیل می کنیم، با بیت های ریز دانه ای که از نظر شکاف ایجاد شده و شکاف تفکیک شده اند، ، از طریق استفاده یا عدم استفاده از نشانه های افتخاری ما از طریق تجدید نظر به نظریه موقعیت و نشانه پذیری نشان می دهیم که این شاخص های زبانی ریز دانه ای از چندگانگی های نوظهور خود و ساخت و ساز دیگر به عنوان نقطه های اسکالر استعاری در جامعه سنج عمل متقابل بین فردی . ما تنش گفتاری را در این زمینه های تعاملی کشف می کنیم که به موجب آن روابط بین فردی غیر رسمی به پیش زمینه های رسمی در محیط کار می رسند. با استفاده از داده ها بر اساس محیط کاری، عناصری از انتخاب زبان که شاخص سلسله مراتب نهادی ذاتی را نشان می دهد، علاوه بر ویژگی های گفتمانی که سایر جنبه های روابط، مانند آشنایی قبلی، و نیز درجات مختلف صمیمیت، تخصص، سارکاسم، اجبار و غیره.