The current and potential impact of genetics and genomics on neuropsychopharmacology

یک توجیه برای سرمایه گذاری های عمده علمی و مالی در مطالعات ژنتیکی و ژنتیکی در پزشکی، پتانسیل درمانی آنهاست، هر دو برای نشان دادن اهداف جدید برای داروهایی که روند بیماری را درمان می کنند، و همچنین اجازه می دهد تا استفاده های مؤثرتر و ایمن تر از داروهای موجود. این بررسی در مورد اینکه آیا این وعده در فیزیوتراپی تحقق یافته و چه چیزی در آینده قابل پیش بینی است، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این به طور عمده بر روی نمونه هایی از اسکیزوفرنی و درمان آن تمرکز دارد. یکی از مشاهدات این است که شواهدی وجود دارد که اثرات ژنتیکی در جنبه های مختلف روان شناختی از نظر علم کشف وجود دارد، اما شواهد بسیار کمتر است که مطابق با استانداردهای مورد نیاز قبل از اینکه چنین کشفیاتی بر عمل بالینی تأثیر بگذارد وجود دارد. یک دلیل این است که نتایج نشان می دهد که اثرات ژنتیکی پیچیده است که برای تکثیر سخت است و معمولا اثر بسیار کمی دارد. به همین ترتیب، پیشرفت آهسته در آشکار سازی ژن هایی که مبتنی بر سندرم های عمده روانپزشکی هستند، مانع از تلاش برای استفاده از یافته ها برای شناسایی اهداف جدید دارو می شود. با این حال، برخی از یافته های مثبت جالب از انواع مختلف وجود دارد، و پتانسیل واضح برای ژنتیک و ژنومیک نقش عمده ای را در کشف داروهای روان پزشکی بازی می کنند.