Schizophrenia as a self-disorder due to perceptual incoherence

هدف از این بررسی، توصیف رابطه بالقوه بین تجزیه چندسنجوره و خود اختلالات در اختلالات طیف اسکیزوفرنی است. اختلالات پردازش حسی که بر ادغام چند سویه تأثیر می گذارند، در اسکیزوفرنیا دیده می شود. از یک دیدگاه توسعه ای، یکپارچگی چندتایی، برای تجربه ی خودمحوری عادی بسیار مهم است. اختلال در یکپارچگی چندتایی "ناخوشی ادراکی" نامیده می شود. ما تئوری می کنیم که ناسازگاری ادراکی ممکن است از تجربیات غیرواقعی خود، از جمله شخصی سازی، دوام، احساس خستگی آژانس، و "فرو ریختن ارتباطات" بین افکار، احساسات و اعمالاتی که در چارچوب "اختلالات خود" قرار دارند، تحت عنوان "ساس" و "پرنس" (2003). ما فرض می کنیم که ناخودآگاه تلاش می کند تا یکپارچگی ادراکی را بازگرداند، ممکن است باعث توهم و توهین شود. افزایش بینش به مکانیسم های مبتنی بر "اختلالات خویشاوندی" ممکن است درک ما از اسکیزوفرنیا، بهبود تشخیص روان درمانی اولیه و افزایش گستره ای از امکانات درمانی باشد.