Microbial characteristics of soils depending on the human impact on archaeological sites in the Northern Caucasus

ویژگی های میکروبی در محل های محل سکونت قابل ملاحظه ای متفاوت است و با خاک های مرجع بیرون از سایت باستان شناسی تضاد زیادی دارد. لایه فرهنگی دارای درصد بالایی از میکروارگانیسم های متابولیسم فعال است، در حالیکه کل زیست توده میکروبیولوژیکی به طور قابل توجهی پایین تر از خاک های غیر تغییر یافته از محیط اطراف است. عامل تعیین کننده برای تبدیل فعالیت های تنفسی میکروارگانیسم ها در هر دو جنبه کیفی و کمی، ترکیب مواد آلی است که در نتیجه فعالیت های مختلف انسان در گذشته انباشته شده است. لایه های فرهنگی حاوی میکروارگانیسم ها هستند که می توانند در هنگام افزودن گلوکز فعال شوند. در مقابل، غیرقابل تغذیه، خاک های اطراف محل سکونت ماقبل تاریخ، در مقابل، 97٪ از سلول ها نمی توانند دوباره فعال شوند. بر اساس خصوصیات میکولوژیک لایه های فرهنگی مورد مطالعه و خاک های غیر تغییر یافته، بویژه با توجه به مجموع توده زیست توده میسلیوم قارچ، زیست توده قارچ رنگی تیره و وجود قارچ های خاکی تجزیه کننده کراتین، اطلاعات دقیق در مورد مناطق فعالیت و خاصیت استفاده شده است. استفاده از نشانگرهای زیستی نه تنها امکان تشخیص اثرات انسان شناسی در خاک را دارد، بلکه همچنین به طور قابل ملاحظه ای از توصیف لایه های فرهنگی مناطق فعالیت در محل سکونت را مشخص می کند و هدف آنها را مشخص می کند. این مقاله تحلیل های میکروبیولوژیکی را ارائه می دهد و علاوه بر این، پتانسیل این رویکرد را به عنوان یک روش تحقیق غیر مخرب بر روی سایت های باستان شناسی مورد بحث قرار می دهد.