Reversible decisions: The grass isn't merely greener on the other side; it's also very brown over here

مردم معمولا می گویند ترجیح می دهند فرصتی برای تجدیدنظر در تصمیمات در یک زمان کوتاهتر داشته باشند. با این حال تحقیق نشان داده است که تصمیم گیری برگشت پذیر به عنوان مقابله با سطوح بالاتر رضایت پس از انتخاب، منجر به کاهش می شود (گیلبرت و ایبرت، 2002). در سه مطالعه ما قصد داریم بینش هایی را در مورد فرایندهای اساسی این عقیده غیرقابل توجیه بدست آوریم. نتایج ما نشان می دهد که تصمیم گیری غیرقابل برگشت پذیر، دسترسی به جنبه های مثبت جنبه های انتخاب شده و منفی جایگزین های رد شده را افزایش می دهد. از این رو، با توجه به آنچه که براساس تئوری ناسازگاری شناختی انتظار می رود، نتایج تصمیم گیری غیرقابل برگشت، به تمرکز بر جنبه های تصمیم می پردازد که رضایت انتخاب را بهینه سازد. با این حال، پس از تصمیم گیری برگشت پذیر، جنبه های منفی جنبه های انتخاب شده و مثبت جایگزین هایی که رد شده اند تمایل بیشتری نسبت به دسترسی بیشتری دارند. ظاهرا، تصمیمات برگشت پذیر، به طور مستقیم مردم را به جنبه های تصمیم گیری هدایت می کند که به طور بالقوه رضایت از جایگزین انتخاب شده را کاهش می دهد.