Human exploration of near earth asteroids: Mission analysis for chemical and electric propulsion

این مقاله مأموریت تجزیه و تحلیل مأموریت ماموریت های انسان را به سیارک ها با استفاده از دو معماری مجزا ارائه می دهد. هدف این است که تعیین کنیم آیا معماری می تواند توده راه اندازی را نسبت به دیگری کاهش دهد، در حالی که دیگر معیارهای عملکرد مانند مدت زمان ماموریت را قربانی نمی کند. یک معماری به نیروی شیمیایی، نیروی کار سنتی اکتشاف فضا وابسته است. دوم، نیروی شیمیایی و الکتریکی را به یک معماری ترکیبی متصل می کند که تلاش می کند تا از نقاط قوت هر یک استفاده کند، یعنی زمان پرواز کوتاه مدت نیروی شیمیائی و کارایی موتور دیزل الکتریکی. معماری کاملا دقیق است و دسترسی به جمعیت سیارک شناخته شده برای هر دو مشخص شده است. سیارک های قابل دسترس بیشتر مورد بحث قرار می گیرند. معیارهایی مانند سناریوهای قطع ماموریت و قابلیت استفاده مجدد خودرو نیز مورد بحث قرار گرفته است. در نهایت، تعیین می شود که توده پرتاب را می توان با معماری ترکیبی کاهش داد، بدون افزایش چشمگیر در طول ماموریت. این نشان می دهد که بهبود عملکرد قابل توجهی می تواند به گام بعدی اکتشاف فضای انسان با قابلیت های سیستم واقعی نیروی برق معرفی شود. این منجر به صرفه جویی در هزینه های فزاینده ای برای اکتشافات انسانی می شود و به طور همزمان مسیر توسعه فن آوری را باز می کند که منجر به تکنولوژی هایی می شود که امکان دسترسی بیشتر به مقصد های آینده را فراهم می کنند.