The host immunological response to cancer therapy: An emerging concept in tumor biology

تقریبا هر نوع درمان ضد سرطان شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی، جراحی و داروهای هدف می تواند اثرات ایمنی بدن مولکولی و سلولی را ایجاد کند که به نوبه خود می تواند به رشد تومور و عود بیماری منجر شود، علی رغم نتیجه اولیه موفقیت درمان. عود تومور به علت اثرات ایمنی میزبان مربوط به آنژیوژنز، انتشار سلول تومور از تومورهای اولیه و کاشت در سایت های متاستاتیک است. این مرور کوتاه، انواع سلول های میزبان که در این فرآیند شرکت می کنند، انواع فاکتورهای ترشح شده از میزبان در طی درمان که می تواند رشد دوباره تومور را افزایش دهد، و پیامدهای احتمالی این فرایند منحصر به فرد و در عین حال جزئی شناخته شده را توصیف می کند. فرض بر این است که مسدود کردن این اثرات ایمنی خاص در میزبان واکنشی در پاسخ به سرطان درمان ممکن است در شناسایی اهداف مرتبط با میزبان جدید برای سرطان کمک کند که در ترکیب با درمان های معمول می تواند اثر طولانی مدت درمانی و بقا را افزایش دهد. مطالعات بیشتری در زمینه تحقیقات خاص این تحقیق، هر دو در مدل های پیش از مواجهه و در محیط بالینی، ضروری است تا از درک ما در مورد نحوه بازگشت و فرار از تومور درمانی جلوگیری شود.