The current and potential role of satellite remote sensing in the campaign against malaria

مالاریا و سایر بیماریهای برونگرا باعث مرگ و زندگی میشوند، به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته. اگر چه روش های شناخته شده مانند پاشش و شبکه های حشره کش ها به عنوان موثرترین راه برای جلوگیری از انتقال مالاریا توسط پشه ها شناخته شده اند، اما کشورهایی که بیشترین بار از بیماری دارند نیز تلاش می کنند تا چنین اقداماتی را به اندازه کافی بکار گیرند. برای شناسایی مناطقی که کشورهای اندمیک مالاریا در آینده نزدیک به احتمال زیاد در معرض خطر ابتلا به مالاریا قرار خواهند گرفت، اطلاعات مورد نیاز و دقیق تر مورد نیاز است. این امر به دولت های ملی، مقامات محلی و کارکنان بهداشت عمومی اجازه می دهد تا تجهیزات و پرسنل حفاظتی را که در آنها بیشتر مورد نیاز است، مستقر کنند. این مقاله نقش داده های محیط زیستی را که از طریق سنجش از دور ماهواره ای به عنوان عنصر برای سیستم اخطار زودهنگری مالاریا ایجاد شده است، بررسی می کند. داده های ماهواره های سنجش از راه دور می توانند اغلب و به طور مداوم مناطق جغرافیایی را پوشش دهند. بخش عمده ای از داده های مربوطه ممکن است توسط کشورهای مهاجم ماندگار به حداقل برسد از طریق سیاست های اشتراک گذاری اطلاعات بین المللی. در حالی که مطالعات قبلی نشان داده اند که احتمال خطر مالاریا را به یک منطقه جغرافیایی بر اساس شاخص های ماهواره ای و سایر منابع نشان می دهد، همچنان لازم است که چنین ابزارهایی را در شیوه ای وسیع تر و عملی تر برای اطلاع رسانی در مورد تصمیم گیری در زمینه مدیریت مالاریا مورد استفاده قرار دهیم. این مقاله تحقیقات فعلی در مورد استفاده از داده های محیط زیست ماهواره ای را برای پیش بینی خطر مالاریا توصیف می کند و موانع و فرصت هایی را برای اجرای سیستم های هشدار دهنده مالاریا بوسیله سنجش از راه دور ماهواره ای مورد بررسی قرار می دهد. یک چارچوب معماری سیستم، اجزای یک سیستم هشدار دهنده مالاریا را تحلیل می کند و نیاز به هماهنگی مؤثر در سازمان های دولتی و خصوصی را نشان می دهد.