Critical issues in parameter calibration of cyclic models for steel members

پیش بینی های دقیق پاسخ ساختارهای فولادی که در معرض بارگذاری زلزله قرار دارند، شامل استفاده از مدل هایی می شود که بتوانند به درستی رفتارهای چرخه ای مناطق که در آن پدیده های غیر خطی رخ می دهد، شبیه سازی شود. در صورت اتصالات کامل اتصالات، آنها توسط اعضای متصل شده نمایان می شوند که ممکن است به دلیل لرزش محلی، پاسخ نرم شدن را نشان دهند. با وجودی که تعدادی از مدل های پدیدار شناختی در دهه های گذشته توسعه یافته است، به نظر می رسد که کالیبراسیون آنها کمتر توجه داشته باشد. معمولا، کالیبراسیون مبتنی بر تطبیق پاسخهای چرخه ای تجربی و عددی در پروتکل بارگیری پیشنهاد شده توسط استانداردها است. از آنجایی که اینها برای این منظور توسعه نیافته بودند، توانایی پیش بینی مدلهای کالیبراسیون شایسته تحقیق است. در این کار، یک فرایند کالیبراسیون بر اساس کمینه سازی خطای پاسخ، با اشاره به یک برنامه آزمایشی در دانشگاه سالرنو ارائه شده و مورد انتقاد قرار گرفته است. فرضیه های مختلف در مورد عملکرد برای به حداقل رساندن، چرخش نهایی و تعداد اهداف مقایسه و تحلیل می شود. نتیجه اصلی این تحقیق این است که یک کالیبراسیون بر اساس واکنش سیلیکونی تنها قوی نیست، زیرا دقت آن در شرایط بارگذاری مختلف ممکن است خراب شود. معرفی تست تک توانی در یک چارچوب چند هدف ممکن است موثر باشد و دقت آن با نتایج آزمایشات شبه دینامیکی تایید شده است.