Interactive effects of prey refuge and additional food for predator in a diffusive predator-prey system

غذای اضافی برای شکارچیان به عنوان یکی از بهترین تکنیک های موجود در مدیریت آفات و برنامه های حفاظت زیست محیطی در نظر گرفته شده است. در سیستم های طبیعی، عوامل متعددی وجود دارد، مانند پناهگاه سکه، بر موفقیت کنترل آفات تأثیر می گذارد. در این مقاله، ما یک سیستم شکارچی شکارچی با پناهگاه شکار و مواد غذایی اضافی برای شکارچی را جدا از شکار کانونی در حضور انتشار، تجزیه و تحلیل می کنیم. هدف اصلی ما بررسی اثرات تعاملی پناهگاه شکار و مواد غذایی اضافی بر پویایی سیستم و به ویژه کنترل قابلیت شکار (آفات) است. انواع مختلف الگوهای تورینگ از جمله راه راه، لکه ها، سوراخ ها و مخلوط آنها به دست می آید. یافته شده است که عرضه مواد غذایی اضافی به شکارچیان قادر به کنترل جمعیت شکار (آفات) زمانی که پناهگاه شکار زیاد است. افزون بر این، زمانی که پناهگاه پناهگاه و مواد غذایی اضافی کم است، توزیع فضایی شکار پیچیده می شود و بار دیگر کنترل قاچ دشوار می شود. با این حال، اثر مشترک کاهش پناهگاه طعمه و وجود مقدار مناسب مواد غذایی اضافی می تواند از جمعیت حشرات از سیستم کنترل شود.