Transience after disturbance: Obligate species recovery dynamics depend on disturbance duration

پس از یک رویداد آشفتگی، بازیابی جمعیت یک پاسخ مهمی است که دینامیک اکوسیستم را هدایت می کند. با این حال، مشخص نیست که چگونه تعاملات متقاطع بر بازسازی گونه ها از یک اختلال تاثیر می گذارد و کدام نقش طول مدت اختلال (پالس یا مطبوعات) را بازی می کند. در اینجا، از لحاظ تحلیلی، شرایطی را ایجاد می کنیم که دینامیک بازیابی گذرا را از اختلال میزبان و وابستگی متقابل وابسته آن در یک مدل متابولیک دو نوع تشکیل می دهد. ما متوجه می شویم که پس از اختلال، دینامیک بازیابی گونه بستگی به نقش گونه (به عنوان مثال میزبان یا به طور خاص وابسته گونه) و همچنین مدت زمان اختلال است. بازیابی میزبان بلافاصله پس از اختلال شروع می شود. در مقابل، برای بازیابی مجدد، بازیابی بستگی به طول مدت اختلال دارد. پس از اختلال مطبوعات، که اجازه می دهد دینامیکی در طول اختلال تعادل برقرار شود، گونه های اجباری بلافاصله شروع به بهبود می کنند. با این حال، پس از اختلال پالس، گونه های اجباری همچنان کاهش می یابند، هرچند میزبان آنها قبلا افزایش یافته اند. به طور موثر، بازیابی گونه های اجباری به تعویق افتادن آستانه لازم برای میزبان به تأخیر می افتد. تعهدات بازپرداخت تاخیر تنها از تعاملات متقاطع مستقل از محدودیت های پراکندگی ناشی می شود، که بحث های پیشین را مورد بحث قرار می دهد. بازیابی تاخیری اثرات منفی دوگانه را به وجود می آورد، چرا که جمعیت همچنان به کاهش جمعیت های کوچکتر ادامه می دهد و فاز افزایش خطر انقراض احتمالی جمعیت در جمعیت های کوچک طول می کشد. ما استدلال می کنیم که بازیابی با تاخیر و تعیین کننده های آن - تعاملات متداول و طول مدت اختلال - باید در مدیریت تنوع زیستی مورد توجه قرار گیرد.