Flexural-slip during visco-elastic buckle folding

لغزش انعطاف پذیر به عنوان یک مکانیزم مهم در طول تاشو محسوب می شود و درک کلی مفهومی و کیفی توسط مطالعات زمینه های مختلف ارائه شده است. با این حال، شواهد کمی از اهمیت مکانیسم لغزش خمشی در طول تکامل زمان به دلیل عدم وجود نشانگر مناسب مناسب، کم است. در این مطالعه، برای غلبه بر این معایب و برای شبیه سازی لغزش خمشی در هنگام تاشو زدن انبساط پنبه ی ویسکوزی، از تحلیل عنصر محدودی دو بعدی استفاده شده است. تغییرات پیکربندیهای لایه تک لایه و چند لایه بررسی شده است، که نشان می دهد لغزش خمشی بیشتر در برابر بارهای باریک تک لایه موثر است، جایی که لغزش بین مخاطبین لایه های صالح رخ می دهد. بر اساس لایه های تک لایه مچ دست، تاثیر تعداد سطوح لغزش، درجه اتصال مکانیکی (بر اساس ضریب اصطکاک) و ضخامت لایه در توزیع لغزش حاصل می شود. نتایج مطابق با مدل لغزش مفهومی است و نشان می دهد که لغزش به صورت پیوسته در طول تاریخ تغییر شکل ایجاد می شود و حداکثر در طول سطح لغزش مرکزی مچ دست است. مقدار تجمعی لغزش با افزایش تعداد سطوح لغزش افزایش می یابد. برای یک درجه پایین تر از اتصال مکانیکی، افزایش لغزش نتایج اشکال مختلف مانند شکل های جعبه، در حین خم شدن را نشان می دهد. در مقایسه با آزمایشهای آزمایشگاهی، روابط هندسی و مشاهدات میدانی، نتایج مدل سازی عددی نشان می دهد که میزان لغزش مشابه است. نتیجه گیری می شود که لغزش خمشی باید در طول تاشو دست و پا زدن نقش مهمی داشته باشد، که بر شکل ظاهری ناشی از افزایش مقدار لغزش تأثیر می گذارد.