Integrating the molecular and the population approaches to dementia research to help guide the future development of appropriate therapeutics

تحقیقات دمانس در 50 سال گذشته به شدت گسترش یافته است و در حال حاضر بیش از هر زمان دیگر در تاریخ، علاقه زیادی به بین المللی دارد. در این اختلال پیچیده که در آن سندرم ویژگی های بالینی، اهمیت تعیین کننده ای را در شرایط اجتماعی به وجود می آورد، روش های علمی متعددی مطرح شده است. اندکی از لحاظ منافع ملموس برای افراد مبتلا به زوال عقل، به غیر از افزایش آگاهی در سطوح اجتماعی و دولتی، کم است. یکی از محرکهای افزایش تمرکز، شواهد اپیدمیولوژیک بوده است که تعداد پسزمینه برای توجیه منابع برای تحقیقات دمانس را فراهم کرده است. با این حال می توان استدلال کرد که این توجیه، معنای واقعی شواهد جمعیت را در نظر نگرفت، و به جای پیش بینی هایی که در آن زمان تفسیر گسترده ای از شواهد پیشین بود، طراحی شده بود. شواهد موجود، همراه با عدم موفقیت درمان واحد، نشان می دهد که یک تجزیه و تحلیل واضح تر لازم است که نه تنها ارزش و کاربرد دانش موجود، به ویژه نسل و تعمیم پذیری آن را بررسی می کند، بلکه همچنین در جایی که سرمایه گذاری های آینده باید به احتمال زیاد به نفع جمعیت ها این شامل نگاه دقیق به اشغال پیش از جوامع با درمان های واحد، جایگاه آنها در زمینه پیشگیری به طور کلی، به ویژه در میان جمعیت های پیرامون، و چگونگی اثبات اثرات احتمالی و زمان بندی آنها می باشد.