Mini-review: Retarding aging in murine genetic models of neurodegeneration

عقب ماندگی فرآیندهای پیری یک رویکرد قابل قبول برای تأخیر در شروع یا کاهش پیشرفت اختلالات عصبی مشترک است. ما نتایج آزمایشات با استفاده از مدل های ژنتیکی موش از بیماری آلزایمر و بیماری هانتینگتون را برای بررسی اثرات عقب ماندگی پیری بررسی می کنیم. در حالی که نتایج مثبت در چندین آزمایش نشان داده شده است، اختلافات زیادی در نتایج رفتاری و پاتولوژیک در بین آزمایشات مختلف وجود دارد. به همین ترتیب، آزمایش های مختلف ارزیابی های متفاوتی از مکانیسم های مکانیکی نزدیک به فعالیت پیر شدن عقب مانده را انجام می دهند. مداخلات ضد پیری برای برخی از آزمایشها شامل برخی از آنهاست که اثرات مخربی روی طول عمر نشان می دهد و دیگران که برای تکثیر بسیار دشوار است. آزمایش های متعدد از مدل های بیماری های ژنتیک ترن ژنیک تهاجمی استفاده می کنند که ممکن است در زمینه بیماری های مرتبط با سن کمتر باشد. تجربه با این مدل ها و مداخلات ممکن است مفید باشد در طراحی آزمایشات آینده برای ارزیابی مداخلات ضد پیری برای درمان بیماری های پیشرفته بیماری های نورودنژنتیک.