Anthropocene environmental change in an internationally important oligotrophic catchment on the Atlantic seaboard of western Europe

حوضه های اولیگوتروفی با جریانهای کوتاه فضایی، دریاچه های بلند و خاک های ساحلی مناطق شمال غربی اقیانوس اطلس ساحلی را مشخص می کنند. این حوضه ها مهم ترین گونه های حفاظت از زیستی هستند، مخصوصا برای جمعیت های حساس دریای سیاه، اما تغییرات در استفاده از زمین و شیوه های مدیریت زمین در ارتباط با جنگل زراعی، کشاورزی و توسعه روستایی است. محاسبه میزان تخریب حوضه ای ناشی از چنین تاثیرات آلودگی اغلب به دلیل عدم وجود داده های پایه بلند مدت در مناطقی که به طور کلی نسبتا منزوی هستند، و مناطق کم مطالعه شده محدود می شود. این تحقیق از ترکیبی از پالئومولوژیکی (تغییرات رادیومتریک تاریخی در عناصر ژئوشیمیایی رسوبی، گرده، دیاتومه و باقی مانده از کلادوکرا)، سرشماری و داده های سازمانی، همراه با برآوردهای پیش بینی شده برای اندازه گیری تغییرات محیطی و تأثیرات آبزی آن از اواخر قرن نوزدهم استفاده می شود. احتمالا رقیب هر تغییر نیز شناسایی می شود. نتایج نشان می دهد که پاسخ زیستی آبزی (فیتو و زئوپلانکتون) به فرسایش خاک و غنی سازی مواد مغذی مربوط به جنگل زدایی تجاری مخروطی، اثراتی است که پس از آن به دلیل افزایش بیش از حد چکه در حوضه آبریز و احتمالا گرم شدن آب و هوا افزایش یافت. مفاهیم مربوط به سلامت منابع آبزی در حوضه آبریز مورد بحث قرار گرفته است.