Disequilibrium metamorphism of stressed lithosphere

در حضور مایعات، واکنش های دگرگونی سریع در مقایسه با تغییرات ناشی از تکتونیکی در فشار و درجه حرارت است. از این رو، سنگها در طی متابولیسم تولید سیال از طریق حالتهای نزدیک به تعادل جریان می یابند. با این حال، بیشتر پوسته زمین و بخش قابل توجهی از گوشته بالا شامل مایعات آزاد نیستند. این قسمت از لیتوسفر در حالت متاستاز وجود دارد و به طور مکانیکی قوی است. هنگامی که در معرض تغییر شرایط دما و فشار در مرزهای صفحات و یا جاهای دیگر قرار گیرند، این سنگها تا زمانی که در معرض مایعات حاصل از خارج قرار نگیرند، واکنش نشان نمی دهند. متامورفیکس چنین سنگهایی مایعات را مصرف می کند و از طریق تعادل پیچیده ای بین مهاجرت سیال، واکنش های شیمیایی و فرآیندهای تغییر شکل، از طریق تعادل به وجود می آید. این دگرگونی ناپایداری با سرعت واکنش واکنش، تخریب مقدار زیادی انرژی به عنوان گرما و کار و ایجاد طیف وسیعی از ساختارهای منفذ اورژانسی و الگوهای شکستگی که اغلب خواص حمل و نقل را کنترل می کنند و در نتیجه پیشرفت واکنش بیشتر می شود، مشخص می شود. دگرگونی مکانیکی به علت کاهش اندازه دانه، تشکیل سیلیکات ورق و تولید گرمای محلی منجر به ضعف مکانیکی می شود. به نظر می رسد مکانیزم فشار در پوسته پایین و گوشته فوقانی با در دسترس بودن مایعات کنترل می شود. مهاجرت به اشتباه مایع مایع های هواشناختی از پوسته شکننده به ناحیه مجذور زیرزمینی در مناطق استرس فشرده می تواند یک پیوند فضایی و زمانی بین سویه های موضعی و فعالیت های لرزه ای در پوسته بالایی و تغییر شکل زیر را در منطقه برش مشاهده نماید. به همان شیوه، مهاجرت سیال کانالیزه شده از مناطقی که تحت دگرگون شدن پیشروی در ورقه پایین یک منطقه فرورانش قرار می گیرند، می توانند توزیع دگرگونی برگشتی و مکان بندی کرنش را در قسمت های پایین تر از صفحه بالایی کنترل کنند.