Broadening the scope for ecoclimatic indicators to assess crop climate suitability according to ecophysiological, technical and quality criteria

کشت محصولات کشاورزی در یک منطقه خاص به شدت وابسته به شرایط آب و هوایی است. ارزیابی چگونگی مطلوبیت آب و هوا بسیار مفید است برای برنامه ریزان، مدیران زمین، کشاورزان و پرورش دهنده های گیاهی که می توانند راهکارهای سازگاری را برای بهبود توانایی های کشاورزی پیشنهاد و اجرا کنند. هدف از این مطالعه، توسعه یک روش ارزیابی مناسب بودن محصول و شرایط محیطی بود که به اندازه کافی عمومی بود تا به طیف گسترده ای از مسائل و محصولات مورد استفاده قرار گیرد. روش پیشنهادی براساس شاخص های آگروکلیمیایی است که براساس دوره های فنولوژیکی (شاخص های اکو کلیماتی) محاسبه می شود. این شاخص ها بسیار مرتبط هستند، زیرا آنها اطلاعات دقیق درباره تاثیر آب و هوا را در فرایندهای گیاهی خاص و شیوه های فرهنگی که در طی دوره های خاص فنولوژیکی رخ می دهد، ارائه می دهند. به منظور نشان دادن توانایی های این روش، سه مورد مطالعه انجام شد. آنها مربوط به محصولات سالیانه (ذرت و گندم) و چند ساله (انگور) و تمرکز بر مطالعه مناسب بودن شرایط آب و هوایی از نظر معیارهای زیر هستند: اکوفیزیولوژی، روزهای موجود برای انجام فعالیت های فرهنگی و کیفیت برداشت. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که هر دو مزایا و محدودیت های روش. این روش به طور کلی و به اندازه کافی انعطاف پذیر است تا برای طیف گسترده ای از مسائل مورد استفاده قرار گیرد، حتی اگر برای تهیه چارچوب تجزیه و تحلیل لازم است که ارزیابی متخصص در ابتدا مورد نیاز باشد. تعداد محدودی از داده های ورودی امکان استفاده از آن را برای کشف فرصت های آینده برای کشاورزی در بسیاری از مناطق می دهد. دسترسی به اطلاعات میانجی از طریق شاخص های اکوکلیماتیک ابتدایی، کاربران را قادر می سازد تا زمانی که مناسب بودن آب و هوایی رضایت بخش نیست، سازگاری هدفمند را پیشنهاد کند.