Experimental comparison of hydrothermal and vapothermal carbonization

برای اولین بار تفاوت بین کربن سازی هیدروترمال و کربن سازی واژینال برای تراکم مقدار انرژی موجود در زیست توده به طور سیستماتیک بررسی شده است. کربنیزاسیون کوره تریاک اجازه می دهد تا محتوای جامد باکتری (توده زیست توده جامد (خشکی) در کل توده مواد اولیه) در راکتور باشد، زیرا زیست توده به جای آب مایع به بخار اشباع می شود. نتایج آزمایشات نشان می دهد که بازدهی فرایند می تواند به دو دلیل افزایش یابد: کاهش تلفات کربن در فاز مایع کاهش می یابد و در طول کربنیزاسیون آب کم می شود. همچنین مشاهده شد که مقدار کربن محصول جامد به طور قابل توجهی پایین تر از کربنیزاسیون هیدروترمال در شرایط مشابه فرایند است. همانطور که حتی برای خنثی کردن خشک کمتر است، نتیجه گیری می شود که آب مایع تسهیل کننده فرایند کربن سازی است. محاسبات بر اساس این نتایج تجربی نشان می دهد که یک تخلیه مکانیکی از زیست توده مرطوب باعث افزایش کارایی فرآیند فرآیندهای هیدروترمال شده و در عمل باید در نظر گرفته شود. با توجه به راندمان پایین خشکی در حالت هنری، ریزش مو کمتر از کربنیزاسیون واژینال کارآمد است.