کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6837970 618439 2015 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Understanding empathy training with virtual patients
ترجمه فارسی عنوان
درک آموزش همدلی با بیماران مجازی
کلمات کلیدی
انسان تعامل کامپیوتری، بیمار مجازی یکدلی، آموزش پزشکی، بیمار استاندارد
ترجمه چکیده
در حالی که استفاده از شخصیت های مجازی در آموزش پزشکی در حال تبدیل شدن به بیشتر و بیشتر شایع است، درک نقش آنها را در آموزش مهارت های ارتباطی مضطرب هنوز کم است. این مقاله یک مطالعه برای ایجاد این درک با تعیین اینکه آیا دانش آموزان می توانند به یک بیانیه بیمار مجازی از نگرانی با پاسخ مضر پاسخ دهند، ارائه شده است. مطالعهی کاربر در کالج پزشکی دانشگاه فلوریدا انجام شد که در آن دانشجویان پزشکی اولیه در یک جلسه با افراد مجازی در یک جلسه تمرین کردند و افراد واقعی برای نشان دادن بیماران واقعی (به عنوان مثال، بیماران استاندارد شده) در یک جلسه جداگانه در مورد یک هفته از هم جدا شدند. در طی تعاملات، بیماران مجازی و "واقعی" دانش آموزان را با فرصت های مضر ارائه کردند که بعدها توسط ناظران بیرونی ارزیابی شدند. نتایج مقایسه های دوگانه نشان می دهد که پاسخ های مضر ساخته شده به بیماران مجازی به عنوان میزان قابل ملاحظه ای نسبت به پاسخ های بیماران استاندارد ارزیابی می شود. با وجودی که بیماران مجازی ممکن است به عنوان مصنوعی درک شوند، مزایای آموزشی برای استخدام آنها برای آموزش مهارت های ارتباطی همیشگی دانشجویان پزشکی، این است که بیماران مجازی تعامل فشار پایین را ارائه می دهند که دانش آموزان را قادر می سازد تا پاسخ هایشان را بازتاب دهند.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی کامپیوتر نرم افزارهای علوم کامپیوتر
پیش نمایش مقاله
درک آموزش همدلی با بیماران مجازی
چکیده انگلیسی
While the use of virtual characters in medical education is becoming more and more commonplace, an understanding of the role they can play in empathetic communication skills training is still lacking. This paper presents a study aimed at building this understanding by determining if students can respond to a virtual patient's statement of concern with an empathetic response. A user study was conducted at the University of Florida College of Medicine in which early stage medical students interacted with virtual patients in one session and real humans trained to portray real patients (i.e., standardized patients) in a separate session about a week apart. During the interactions, the virtual and 'real' patients presented the students with empathetic opportunities which were later rated by outside observers. The results of pairwise comparisons indicate that empathetic responses made to virtual patients were rated as significantly more empathetic than responses made to standardized patients. Even though virtual patients may be perceived as artificial, the educational benefit of employing them for training medical students' empathetic communications skills is that virtual patients offer a low pressure interaction which allows students to reflect on their responses.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Computers in Human Behavior - Volume 52, November 2015, Pages 151-158
نویسندگان
, , , , ,