کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6838821 618446 2014 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Group development in virtual teams: An experimental reexamination
ترجمه فارسی عنوان
توسعه گروهی در تیم های مجازی: بررسی مجدد تجربی
کلمات کلیدی
گروه های مجازی، توسعه گروه، متعلق به، تعهد، اعتماد،
ترجمه چکیده
تصور می شود تیم های مجازی به طور متفاوتی تجربه می کنند و نتایج بدی دارند زیرا ارتباطات چهره به چهره یا هیچ گاه برای اعضای تیم مجازی برای استفاده از تکنیک های ارتباطی مختلف برای ایجاد روابط وجود دارد. با این حال، گسترش استفاده از تیم های مجازی در سازمان ها نشان می دهد که تیم های مجازی در شرایط واقعی جهان قادر به غلبه بر این موانع هستند و با تجربه بسیار مشابه با تیم های چهره به چهره برخورد می کنند. این مقاله نتایج آزمایشگاهی را ارائه می دهد که در آن تیم های مجازی در یک تمرین شرکت کردند که در آن 10 بار به عنوان یک تیم یک کار به اشتراک گذاری اطلاعات را تکمیل کردند. نتایج نشان می دهد که بر خلاف تیم های مجازی تک گل، تیم های مجازی طولانی مدت، فرآیند توسعه گروهی را دنبال می کنند. به نظر می رسد توسعه تیم های مجازی از تیم های چهره به چهره متفاوت است، زیرا استفاده از ارتباطات متصل به کامپیوتر با افزایش فشار برای مطابقت در زمانی که یک تیم مجازی برای اولین بار تشکیل می شود، به این معنی است که اعتماد به شدت مرتبط با احساس است که تیم انجام وظیفه مناسب است. با گسترش تیم های مجازی، اعتماد به همسالان بیشتر با تعهدات هدف مرتبط بود. هنگامی که تیم ها به طور موثر کار می کردند، انجام وظیفه به طور مناسب، قوی ترین پیوند با اعتماد به همسالان بود. من پیشنهاد می کنم که مدیران تیم مجازی باید فضاهای کاری مجازی را شبیه به کسانی که اثبات شده برای کار در چهره به چهره: (1) تیم باید اهداف مشخص و مشخص، (2) اعضای باید تشویق و یا حتی نیاز به برقراری ارتباط با دیگران و (3) اعضای تیم باید احساس کنند که ممکن است دوباره با دیگر اعضای تیم کار کنند.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی کامپیوتر نرم افزارهای علوم کامپیوتر
پیش نمایش مقاله
توسعه گروهی در تیم های مجازی: بررسی مجدد تجربی
چکیده انگلیسی
Virtual teams are thought to be experienced differently and to have poor outcomes because there is little or no face-to-face interaction and a tendency for virtual team members to use different communication techniques for forming relationships. However, the expanding use of virtual teams in organizations suggests that virtual teams in real world contexts are able to overcome these barriers and be experienced in much the same way as face-to-face teams. This paper reports the result of an experiment in which virtual teams participated in an exercise where they completed an information-sharing task ten times as a team. The results suggest that, contrary to one-shot, ad hoc virtual teams, longer-lived virtual teams follow a sequential group development process. Virtual team development appears to differ from face-to-face teams because the use of computer-mediated communication heightens pressure to conform when a virtual team is first formed, meaning trust is most strongly linked with feeling that the team was accomplishing the task appropriately. As the virtual teams developed, trust in peers was more strongly linked with goal commitment. Once the teams were working together effectively, accomplishing the task appropriately was the strongest link with trust in peers. I suggest that virtual team managers should cultivate virtual workspaces that are similar to those proven to work in face-to-face contexts: (1) teams should have clear, specific goals, (2) members should be encouraged or even required to communicate with each other, and (3) team members should feel that they might work with the other team members again.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Computers in Human Behavior - Volume 39, October 2014, Pages 213-222
نویسندگان
,