“There is still peace. There are no wars.”: Prioritizing unity over diversity in Botswana's social studies policies and practices and the implications for positive peace

این مقاله روش هایی را که سیاست و عمل آموزش در بوتسوانا در مورد تنش ها بین رویکردهای جذب و چند فرهنگی به تنوع قومی مورد بحث قرار می دهد، بررسی می کند. ما دریافتیم که برنامه درسی، همانطور که نوشته شده و آموزش داده شده، با وحدت و اجتناب از درگیری مسلحانه مواجه است، اهدافی که یک رویکرد جذب گرایانه را حفظ کرده اند و بر فرهنگ و زبان اکثریت قومی تسوانا متمرکز شده اند. ما استدلال می کنیم که یک رویکرد چند فرهنگی می تواند شرایط صلح مثبت را تقویت کند، از جمله شناخت و برابری فرصت ها در میان گروه های قومی، که امروزه با توجه به فقدان درگیری های مسلحانه، بسیار مهم است. ما استراتژی هایی را برای چگونگی انجام تمرینکنندگان و سیاست گذاران در تبدیل گفتمان سیاست چند فرهنگی به شیوه های مدرسه چند فرهنگی ارائه می دهیم.