Pavement surface maximum temperature increases linearly with solar absorption and reciprocal thermal inertial

درجه حرارت سطح خاک برای عملکرد پیاده رو و توسعه پیاده روهای سرد بسیار مهم است. تغییرات دمای سطح پیاده رو در مدل های متعدد تجربی مستند شده است. این مدلها، با این حال، پارامترهای بحرانی مانند آلدودو و حرارتی را نادیده می گیرند، اما شامل بسیاری از پارامترهای تجربی هستند که هیچ معنی حرارتی فیزیکی ندارند. این مطالعه یک مدل نظری برای پیش بینی دمای سطح پیاده رو ارائه می دهد و آن را بر اساس دادههای میدان و نتایج عددی مطالعات موجود معتبر می کند. یافته شده است که دامنه، حداکثر و حداقل سطح سطح پیاده رو به صورت خطی با جذب سطح شنای سنگین، تابش خورشید تابش روزانه و زاویه حرارتی متقابل افزایش می یابد. در میان این موارد، افزایش البدوت سنگ فرش برای کاهش درجه حرارت سطوح پیاده رو، نسبت به افزایش اینرسی حرارتی روسازی موثرتر است. این مدل دارای معانی عملی برای پیش بینی حداکثر، حداقل و دامنه درجه حرارت سطوح پیاده رو و توسعه مسیرهای سرد است.