کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7297931 1474705 2016 14 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Eavesdropping on media talk: Microphone gaffes and unintended humour in sports broadcasts
ترجمه فارسی عنوان
استراق سمع در گفتگوهای رسانه ای: گاف های میکروفون و طنز ناخواسته در برنامه های ورزشی
کلمات کلیدی
چارچوب مشارکت، پخش گفتگو، طنز ناخواسته، تیراندازی، گفتگوی خودمانی، استراق سمع کننده،
ترجمه چکیده
این مقاله به پدیده "گافون میکروفن" در زمینه گفتگوی پخش ورزشی اشاره دارد. این رویداد ارتباطی عجیب و غریب توسط میانجیگری عمومی از گفتگوی زنده با مخاطبان رسانه ای بدون سخنرانان آگاه است که آنها در واقع در هوا مشخص شده است. با در نظر گرفتن دیدگاه عملی عمومی، این مقاله گاف را با توجه به چارچوب مشارکت خاص خود تحلیل می کند و پتانسیل طنزآمیز آن را مورد بحث قرار می دهد. استدلال می شود که عنصر کلیدی که این موقعیت های ارتباطی را در بر می گیرد، شامل عدم تایید لحن رسانه های مخاطبان توسط سخنرانان است. مخاطبان، به عنوان غیرمسئولین، دوباره به عنوان "مخالف" در یک گفتگو خصوصی ظاهر می شوند. در سمت تولید طرح ارتباطی، اعتقاد اشتباه به لذت بردن از این رویداد سخنرانی «خصوصی» لحظه ای همراه با تغییر وضعیت است، که در آن هویت های نهادی مفسران با اشخاص غیر عمومی آنها جایگزین می شود، که با اشکال سخنرانی پشت صحنه نشان داده می شود که با عملکرد پیشروی آنها مخالف است. در این مقاله پیشنهاد می شود که در مورد گاف های میکروفون، اثر طنز آمیز ناشی از ناهماهنگی های مختلف بین پایه های واقعی و احتمالی، و همچنین از بازتوزیع های پس از آن که عمل اصلی ارتباطی را در یک سطح ارتباطی اضافی قرار می دهد، ناشی می شود. هدف مقاله این است که چارچوب نظری عمومی را برای تجزیه و تحلیل توهم ناخواسته در گفتمان رسانه ای پیشنهاد و ارائه دهد.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی علوم انسانی و هنر زبان و زبان شناسی
پیش نمایش مقاله
استراق سمع در گفتگوهای رسانه ای: گاف های میکروفون و طنز ناخواسته در برنامه های ورزشی
چکیده انگلیسی
This paper deals with the phenomenon of the 'microphone gaffe' in the context of sports broadcast talk. This peculiar communicative event is characterized by the public mediation of live talk to media audiences without the speakers being aware that they are actually on air. Adopting a general pragmatic perspective, this paper analyses the microphone gaffe in terms of its specific participation framework and discusses its humorous potential. It is argued that the key element underlying these communicative situations consists of the momentary non-acknowledgement of the media audiences by the speakers. The audience, repositioned as non-participants, actually find themselves in the role of the 'eavesdropper' on a private conversation. On the production side of the communicative scheme, the mistaken belief in enjoying this momentary 'private' speech event is accompanied by a shift of footing, where the commentators' institutional identities become replaced with their non-public personas, evidenced by forms of backstage talk that contrasts with their frontstage performance. This paper proposes that in case of microphone gaffes, humorous effect arises from the various incongruities between the actual and the presumed footings, as well as from the subsequent recontextualizations that enclose the original communicative act within an additional communicative level. The aim of the paper is to propose and elaborate a general theoretical framework for the analysis of unintended humour in media discourse.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Pragmatics - Volume 95, April 2016, Pages 93-106
نویسندگان
,