Mental models and humorous intent

در این مقاله، مفاهیم قصد و حالت متاعروفی توهینآمیز به نظریه مدل روانشناسی وان دیک پیوستند. تصور می شود زمانی که آنها ارتباط برقرار می کنند، مردم مدل های ذهنی عمومی (جنبه های) موقعیت را به دیگران ارائه می دهند که لزوما با مدل های ذهنی خصوصی آنها یکسان نیستند. گیرندگان از این امر آگاهی دارند و با استفاده از مهارت های ذهن خواندن خود در تعامل، آنها نه تنها سعی می کنند مدل مدل ذهنی عمومی سخنران را بیاموزند، بلکه سعی می کنند که مدل ذهنی خصوصی سخنران را دوباره ساخت کنند. اختلافات درک شده باعث ایجاد مجدد یک هدف اولیه توسط گیرنده می شود. هدف ذهنی به عنوان یک شکل از قصد پیشینی تعریف شده است که می تواند در یک دستکاری عجیب و غریب ظاهر شود. چنین دستکاری می تواند توسط گیرنده شناسایی شود، زمانی که یک مدل ذهنی عمومی به عنوان یک نسخه اصلاح شده از یک مدل ذهنی خصوصی و زمانی که مدل ذهنی عمومی به نظر می رسد در یک حالت ذهنی بازیگوش و یا تقلیدی ارائه شده است. در مورد طنز ناخواسته توسط کودکان بسیار جوان، یک مدل ذهنی فانتزی می تواند ساخته شود تا شیوه ای دستکاری و طنز آمیز قابل قبول باشد. در سه مثال، تئوری برای نشان دادن پتانسیل آن اعمال می شود.