Cardiopulmonary resuscitation decisions in the emergency department: An ethnography of tacit knowledge in practice

علی رغم تصاویر رسانه ای، برعکس، احیا قلب و عروق در بخش های اورژانس اغلب ناموفق است. هدف این مطالعه قوم نگاری این بود که چگونه متخصصان مراقبت های بهداشتی در دو بخش اورژانس در انگلستان کار می کنند، تصمیم می گیرند که شروع، ادامه یا قطع احیا شوند. جمع آوری داده ها شامل شرکت کنندگان در بررسی تلاش های احیا و مصاحبه عمیق با پرستاران، کارکنان پزشکی و متخصصین پزشکی بود که در تلاش ها شرکت داشتند. نمونه های نمونه های مفصلی برای تجزیه و تحلیل تطبیقی ​​ساخته شدند. یافته ها نشان می دهد که کارکنان بخش اورژانس از تجربه و دانش ضمنی بدست آمده برای ساخت نوعی از دسته های قلبی قلب که به آنها در تصمیم گیری حرکت می کنند، استفاده می کنند. طبقه بندی بر اساس اکتشافات "کمتر است" بیشتر است که دانش صریح و ضمنی را برای تسهیل تصمیمات سریع ترکیب می کند. سپس کارکنان به عنوان یک تیم به منظور تسریع در جذب و تفسیر اطلاعات ناشی از مشاهدات بدن بیمار و از داده های مراقبت های پزشکی و پزشکی، کار می کنند. معنای داده های فنی در طول تعامل کارکنان مذاکره می شود. این تجزیه و تحلیل توسط یک نظریه "مسیر بدن" و "فنی" هماهنگ شده است که برای اولین بار از قوم نگاری از مرگ و مرگ در بخش های مراقبت های ویژه مطلع شد. طبقه بندی وضعیت دستگیری قلب و ترتیب مسیر، وسیله ای است که کارکنان تصمیمات اجماعی را اتخاذ می کنند و نقطه ای را که باید تلاش شود، حذف می کند. این امر آنها را قادر می سازد تا در شرایط بسیار سخت گیرانه مرگ قابل قبول ایجاد کنند.