Measuring resilience and recovery

این مقاله تلاش های منظم برای اندازه گیری و ارزیابی ریکاوری پس از زلزله های اخیر اخیر را گزارش می دهد. هدف این است که مقایسه روش های مختلف، چه کم و کیفی، و چه ارزیابی هایی که هزینه تر و مؤثرتر از روند بازسازی پس از رویدادهای خاص است. این مقاله همچنین بحث می کند که چگونه انعطاف پذیری مربوط به بازیابی است. روشهای آزمایشی قادر به اندازه گیری سرعت و تا حدی کیفیت بازیابی می باشند، اما شایستگی هر کدام بستگی به منابع موجود و میزان جزئیات یا دقیق مورد نیاز دارد. رویکرد توصیه شده برای استفاده از روش ها در ترکیب است. به طور خاص تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره ای می تواند با نظرسنجی زمین، حسابرسی اجتماعی و داده های منتشر شده برای توسعه یک پایگاه داده ژئودتیک فضایی-زمانی که می تواند برای نظارت بر بازیابی استفاده شود، ترکیب شده است. با این حال، تا به امروز، به نظر می رسد برای اندازه گیری انعطاف پذیری چالش برانگیز باشد. یک رویکرد ممکن است تلاش برای انعطاف پذیری عوامل انعطاف پذیری و تمرکز بر اندازه گیری آن باشد. این ممکن است با تجزیه و تحلیل بهبود پس از طیف گسترده ای از حوادث و ایجاد مدل های انعطاف پذیری بر اساس این عوامل به دست آورد. این پیش بینی های انعطاف پذیری برای طیف گسترده ای از کشورها در معرض خطر، پس از آن می تواند با سرعت و بهبود کیفیت پس از وقایع آینده مقایسه شود.