Behavioral patterns of environmental performance evaluation programs

در دهه های گذشته، برنامه های ارزیابی عملکرد محیط زیست متعددی در مقیاس های مختلف جغرافیایی توسعه یافته و اجرا شده است. این مقاله یک طبقه بندی از الگوهای رفتاری مدیریت زیست محیطی را برای ارائه یک ابزار مقایسه عملی برای برنامه های ارزیابی عملکرد محیطی فراهم می کند. ده چنین برنامه هایی به طور هدفمند انتخاب شده اند در برابر چهار الگوهای رفتاری شناسایی شده در قالب تشخیص، مذاکره، یادگیری، و اجتماعی سازی و یادگیری. به طور کلی، ما دریافتیم که طرح هایی که برای تشخیص ناهنجاری های زیست محیطی استفاده می شوند، عمدتا به صورت خارجی اعمال می شوند و در نتیجه بحث های فنی درباره منابع داده ها، روش ها و معیارهای رتبه بندی توسعه یافته است. طرح یادگیری گرا با فرایندهایی که از طریق آنها مبادله آزاد ایده ها، یادگیری متقابل و سازگاری صورت می گیرد، برجسته می شود. طرح ارزیابی شده توسط مقامات بالاتری برای تأثیر رفتارهای سطوح پایین تر دولت توسط ارزیابی شده است تا بتواند عملکرد عالی محیط زیست خود را نشان دهد. طرحهای ارزیابی طبقهبندی اجتماعی و یادگیری، گفتمان، مشارکت و ظرفیت سازی را در طراحی برنامهها گنجاندهاند. در نتیجه ما "آمادگی برای هدف" طرح های مختلف، شایستگی های مدل تحلیلی ما و امکانات آینده برای تقویت ظرفیت سازی در قلمرو چالش های زیست محیطی ستیزه جویی را در نظر می گیریم.