Revisiting the U.S.-Soviet space race: Comparing two systems in their competition to land a man on the moon

رقابت فضای جنگ سرد بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، با تمرکز بر روی مسابقه خود را به ماه، ارائه می دهد، هر دو مورد مهم تاریخی و پیامدهای بزرگتر برای توسعه و سیاست های فضایی و فن آوری است. در اواخر دهه 1950، تحت هدایت نیکیتا خروشچف، نخست وزیر و طراح سرپرست سرگئی کروولف، توانایی های مسکو به نظر می رسید واشنگتن را تحت الشعاع قرار دهد. این امر باعث شد که بسیاری از ماهیت نظام بین الملل را مورد سوال قرار داده و رئیس جمهور جان اف کندی را به رسمیت شناختن مسابقه به ماه. به رغم اهداف چشمگیر و مهندسان با استعداد، در اتحاد شوروی محدود با محدودیت منابع متمرکز اما غیرقابل انکار، شوروی سابق، طراحان اصلی که سیاست های بوروکراتیک را بازی می کردند، باعث ایجاد یک ساختار بزرگ از پروژه های بیش از حد فراگیر، همپوشانی و اغلب ناتمام شدند. اتحاد جماهیر شوروی از استانداردهای نامناسب و کنترل کیفیت در کارخانه های بیرونی رنج می برد و نمی توانست آن را حفظ کند. در انطباق مشخص، شرکت های خصوصی آمریکایی، تحت هدایت و تصمیم گیری ناسا با هماهنگی، به ایالات متحده کمک کردند تا از دید عقب برای دیدار با کندی در سال 1969 کمک کنند. از نظر انتقادی، فرود آمدن واشنگتن از برنامه مدیریت سیستم های موثر حاصل شد، در حالی که قهرمان مسکو به سیستم شوروی، که نشان داد نابرابری به وظیفه. در کمتر از یک دهه، تلاش های فضایی شوروی از یک سو افزایش یافت، تا نگه داشته شود تا پوشش یابد. این مقاله این رقابت تاریخی را بازبینی می کند و نتیجه های بیشتری را ارائه می دهد.