Space station orbit design using dynamic programming

یک ماموریت طراحی مدار مدار فضایی با یک فرایند تصمیم گیری طولانی مدت و چند مرحله ای مشخص می شود. اول، فرایند طراحی طولانی مدت به چند دوره برنامه ریزی تقسیم می شود، که هر کدام شامل پنج بخش اصلی پرواز می باشند. دوم، هر دوره برنامه ریزی به عنوان یک فرایند تصمیم گیری چند مرحله ای مدل سازی می شود و استراتژی ارتفاع ارتفاعی بخش های مختلف پرواز اثر متقابل را بر یکدیگر دارد. سوم، یک روش برنامه ریزی پویا برای بهینه سازی مصرف کل سوخت رسانی در یک دوره برنامه ریزی با در نظر گرفتن اثرات متقابل است. هزینه گام هر بخش تصمیم گیری، سوختگیری برای تعمیر و نگهداری ارتفاعات یا افزایش ارتفاع است و از طریق معادلات تحلیلی تقریبی و ترکیبی از روش تکرار تیراندازی محاسبه می شود. رویکرد پیشنهادی برای یک مشکل طراحی مدار معمولی ایستگاه فضایی نشان داده شده است. نتایج نشان می دهد که رویکرد پیشنهادی می تواند به طور موثر طراحی راهبردهای ارتفاع را بهینه سازی کند و می تواند مصرف سوخت های قابل توجهی را برای ایستگاه فضایی نسبت به مطالعات عمومی قبلی صرفه جویی کند.