Organic vs. conventional farming dichotomy: Does it make sense for natural enemies?

کشاورزی به عنوان یک جایگزین برای کشاورزی متعارف، نوعی تولید امیدبخش برای مقابله با چالش های کشاورزی مدرن محسوب می شود. به طور خاص، کشاورزی ارگانیک به نفع کنترل بیولوژیکی آفات توسط دشمنان طبیعی آنها است و به همین دلیل راه حلی برای کاهش استفاده از آفت کش ها محسوب می شود. اثرات آلی و کشاورزی متعارف بر روی دشمنان طبیعی حشرات مقایسه شده، اما نتایج آن هنوز مشخص نیست، زیرا تنوع استراتژی های مدیریت محصول به ندرت مورد توجه است. در این مطالعه، ما بررسی کردیم که آیا تنوع عملیات کشاورزی که در کشاورزی ارگانیک و متعارف اجرا می شود، در دشمنان طبیعی شته ها (لیدی باندها، سوسک کاربید و پارازیتوئید) در گندم زمستانه تاثیر می گذارد. در 20 جفت مزارع آلی و متعارف انجام شد. ما با کشاورزان مصاحبه کردیم تا متغیرهایی را که شیوه های کشاورزی را توصیف می کنند شناسایی کرده و مهم ترین شیوه ها را با استفاده از رویکرد رتبه بندی مبتنی بر جنگل های تصادفی شناسایی کنیم. فراوانی دشمنان طبیعی شته ها در رابطه با سطوح مختلف توصیف روش های کشاورزی (از آلی و کشاورزی معمولی تا شیوه های فردی) مورد آزمایش قرار گرفت. ما تنوع زیادی از شیوه های کشاورزی را کشف کردیم، که به طور یکنواخت در حوض آبی به کشاورزی معمولی توزیع می شد. فراوانی دشمنان طبیعی شته ها در حوزه های آلی بیشتر بود، اما گروه های سه گونه واکنش های مختلفی به تنوع شیوه های کشاورزی داشتند. لاروبرد ها تحت تأثیر فرکانس خاکورزی، تعداد گندم و سموم دفع آفات و سوسک های کاربید با فرکانس خاکورزی قرار گرفتند، در حالیکه پارازیتوئیدها تحت تاثیر هیچ عملی قرار نگرفتند. با وجود اینکه دوگانگی ارگانیک و کشاورزی متعارف به معنای فراوانی دشمنان طبیعی شته ها بود، توجه به شیوه های دقیق تر، درک ما از پاسخ آنها به استراتژی های مدیریت محصول را بهبود بخشید. نتایج ما به شناسایی سطح که در آن اکوسیستم های اکوسیستم کشاورزی باید مداخله برای ترویج کنترل بیولوژیکی موثر باشد.