To close the yield-gap while saving biodiversity will require multiple locally relevant strategies

افزایش عملکرد به عنوان یکی از مهمترین عناصر در استراتژی هایی برای مقابله با افزایش تقاضای جهانی برای غذا و فیبر تبدیل شده است. معمولا تصدیق می شود که این امر باید با کاهش آسیب به محیط زیست انجام شود، اما از لحاظ تاریخی تشدید استفاده از زمین، یکی از دلایل اصلی از دست رفتن تنوع زیستی است. اکنون خطر بزرگ است که تمرکز تک تک بر افزایش تولید، توجه را از مشکل مرتبط با کاهش تنوع زیستی منحرف می کند و الگوی تاریخی همچنان ادامه خواهد یافت. گزینه هایی وجود دارند که باعث افزایش عملکرد می شوند، در حالی که کاهش آسیب به تنوع زیستی، که باید تمرکز راهبرد های آینده باشد. راه حل ها جهانی نیستند، اما محلی خاص هستند. این به این دلیل است که مناظر به شدت در تنوع زیستی ذاتی، سیستم های تولیدی که می توانند حمایت کنند، و همچنین امکان پذیر شدن آنها توسط مالکین زمین، بسیار متفاوت باشد. در حالیکه تکنیک های تولید جدید ممکن است در سطح محلی اعمال شود، حفاظت از تنوع زیستی به ناچار نیازمند استراتژی در منظر و مقیاس بزرگتر است.