Environmental warming accelerates extinctions but does not alter extinction debt

تغییرات آب و هوایی پیش بینی شده است که موجب انحطاط کنونی شود؛ با این حال، این انقراض ممکن است بلافاصله پس از افزایش دما و دیگر اثرات تغییرات آب و هوایی ناشی شود. ما بررسی کردیم که چگونه ترکیب گونه های شکارچی و درجه حرارت افزایش یافته، بدهی های انقراض جامعه پروتستان باکتری ها (تعداد گونه هایی که از بین می روند) و زمان آرامش (مقدار زمان لازم برای پرداخت بدهی های انقراض) می شود. ما متوجه شدیم که نه زمان استراحت آسیب دیده، بلکه وجود یک گونه پروتستان غولپیکر در سطح وسیع، باعث افزایش بدهی های انقراض از طریق نقش آن به عنوان یک خرابکار اساسی شد. گرم شدن نیز به طور قابل توجهی کاهش می دهد، چه مدت زمان طول می کشد تا جوامع نیمی از گونه هایی را که در نهایت منقرض شدند، از دست بدهند. این که این زمان نیمه آرامش در جوامع گرم شده کمتر از جوامع غیرمعمول در این سیستم است، نشان می دهد که انقراض در جوامع گرم شده در مقایسه با جوامع غیرمعمول بارور شده است. یافته های ما حاکی از آن است که حتی اگر دمای افزایش انتظار نماند بدهی های انقراض را افزایش دهد، هنوز هم می تواند میزان نرخ انقراض را افزایش دهد. این به نوبه خود زمان را برای اقدامات محدود می کند تا از بخش بزرگی از بدهی های انقراض خارج شود.