Ecomorphological structure of avian communities changes upon arrival of wintering species

ترکیب جامعه نشان دهنده فرآیندهای تکاملی و زیست محیطی مانند تنوع و تنوع گونه است. جوامع به طور کلی در نظر گرفته می شود که اشباع شده اند، به این معنی که تعداد گونه ها به حداکثر می رسد و سازوکارهای نظارتی مانند رقابت های متقاطع، از اضافه کردن گونه های جدید جلوگیری می کند. اما در مناطق گرمسیری، تعداد گونه گونه های محلی پرنده در هر زمستان پس از ورود گونه های مهاجر، دو برابر شده است، که نشان می دهد که بازسازی نیش ها رخ می دهد. در اینجا فضای اکولوژیکی به واسطه ویژگی های مورفولوژیکی که موقعیت زیست محیطی گونه ها را نشان می دهد، برای توصیف تغییرات در ساختار جوامع محلی تعریف شده است. ما دریافتیم که میانگین فاصله مورفولوژیکی بین گونه ها کاهش می یابد و حجم (کل وسعت فضای صفت) با ورود مهاجران گسترش می یابد و نشان می دهد که تازه واردین در حاشیه و درون فضای محیط زیست در دسترس قرار می گیرند. علاوه بر این، با بیشتر تفاوت های مورفولوژیکی بین گونه های ساکن، تعداد بیشتری از گونه های مهاجر می توانند از فضای آزاد استفاده کنند و به دلیل مورفولوژی بینابینی از منابع استفاده نشده بهره ببرند. ما تفاوت ها را در ویژگی های گونه های مهاجران ساکن در نظر می گیریم که ممکن است هر دو را در فضای مورفولوژیکی قرار دهد و ما نظریه همزیستی را به عنوان یک توضیح احتمالی برای همزیستی گونه های مشابه پیشنهاد می کنیم.