Effect of large-scale surface water level fluctuations on earthquake recurrence interval under strike-slip faulting

در حالی که حرکت تکتونیکی به عنوان یک علت اصلی زمین لرزه ها دیده می شود، تاثیرات نوسانات سطح آب در میزان زمین شناسی لرزه خیزی در عمق مورد بررسی قرار نگرفته است. آیا نوسانات دهها تا صدها متر ممکن است سیستم های گسل محلی را مختل کرده و رفتار چرخه های لرزه ای آنها را تغییر دهد؟ مدلسازی نظری رمان ما میتواند تغییرات در نرخهای پائئوسئیسم زلزلههای بزرگی را که باعث تخریب گسلهای لغزش می شود، با تغییرات زیادی در سطح آب در حوضه هایی که بیش از گسل ها هستند، توضیح دهد. ما نشان می دهیم که افزایش سطح آب می تواند به طور قابل توجهی بر تنش های مؤثر در گسل تأثیر بگذارد، پاسخ های لرزه ای فوری و تاخیری را تولید کند و رویدادهای لرزه ای را در حالت رانش خطای لغزش تقویت کند. هر دو تغییر استرس ناشی از سطح آب و در نتیجه بازه زمانی عود مجدد لرزه ای، به طور قابل ملاحظه ای تحت تأثیر یک اثر متقابل بین خواص هیدرو مکانیکی ناحیه گسل قرار دارند. مدل سازی ما نشان می دهد که نوسانات سطح آب آبهای موجود در آب در افق زمین شناسی دریای مرجانی می تواند موجب تغییرات در نرخ لرزه خورشید شود.