Defining the natural fracture network in a shale gas play and its cover succession: The case of the Utica Shale in eastern Canada

در پلتفرم رسوبی سنت لارنس (شرق کانادا)، داده های بسیار کمی بین آبخوان های کم عمق آب زیرزمینی و واحدهای مخزن هیدروکربنی عمیق زمین (در اینجا به عنوان منطقه متوسط) در دسترس هستند. مشخص کردن این ناحیه میانی بسیار مهم است، زیرا کنترل کننده آسیب پذیری آبخوان به عمق عملیات انجام می شود. در این مقاله، شبکه های شکست طبیعی در آب های سطحی کم عمق و در مخزن گاز شیل یاتیک در تلاش برای به طور غیرمستقیم مشخص می کنند منطقه میانی. این مطالعه با استفاده از داده های ساختاری از خروجی های زهکشی، مشاهدات چاه های کم عمق و چاه های عمیق شیل گاز به منظور ارائه یک مدل مفهومی از شبکه شکستگی طبیعی استفاده کرد. شکستگیهای ضخیم و عمیق به سه دسته شکستگیهای عمیق فرو می ریزند و به مجموعه ای از شکستگی های موازی ملافه تقسیم می شوند. برخی از بررسی های سنگ شناسی و ساختاری بر روی توزیع شکستگی شناسایی شدند. تاریخ زمین شناسی منطقه ای و شباهت های بین داده های کم عمق و شکستگی، امکان استخراج ویژگی های شبکۀ شکست را به منطقه میانی داد. این مطالعه به این ترتیب مزایای استفاده از هر دو مجموعه داده را به طور همزمان نشان می دهد، در حالی که به طور کلی به طور جداگانه تفسیر می شوند. توصیه هایی نیز برای مطالعات ارزیابی محیطی آینده پیشنهاد می شود که در آن وجود مسیرهای ترجیحی جریان و مهاجرت مایع بالقوه به سمت پایین آبخوان ها باید مشخص شود.