The impacts of perceptual load and driving duration on mind wandering in driving

بخش قابل توجهی از خطر ریسک اختلال در راننده ناشی از پیامدهای شناختی توجه است که از کار فعلی منحرف می شود. در حالی که حواس پرتی می تواند به دلیل تحرک های خارجی مانند تابلوهای تبلیغاتی یا تلفن های زنگ باشد، به سادگی درگیر ساختن افکار ناخوشایند کار داخلی (به عنوان مثال، سرگردان کردن ذهن) می تواند خطر تصادف را نیز افزایش دهد. در مقایسه با تلاش های گسترده در سال های اخیر برای درک مکانیسم های حواس پرتی خارجی، نسبت به حواس پرتی های داخلی مانند ذهن سرگردان نسبتا کم است. این مطالعه به بررسی اینکه چگونه بار ادراکی و طول رانندگی می تواند بر میزان سرعت ذهن و هزینه های آن در عملکرد رانندگان در کنترل وسایل نقلیه تاثیر بگذارد. برای برآورد این اثرات در هر دو سناریو بار پایین ادراکی و یک سناریوی بار ادراکی بالاتری در رانندگی شبیه سازی شده، استفاده شده است. مطالعه ما نشان داد که تحت بارهای ادراکی بالاتری، ذهن مشارکتکنندگان اغلب سرگردان است. اثرات غیرخطی قابل توجهی برای مدت زمان رانندگی بر روی کنترل وسایل نقلیه در طی سرگردان شدن ذهن برای هر دو حالت بارگذاری ادراکی یافت شد، در حالی که اثر زمان رانندگی برای دوره های کار به صورت خطی بود. این نتایج نشان می دهد که در حالی که ذهن سرگردان، عملکرد رانندگی افراد به شدت تغییر می کند، که پیامدهای قابل توجهی در رانندگی ایمنی برای رانندگان فردی و جریان ترافیک عمومی دارد.