کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
9953596 1520465 2018 19 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Predicting estuarine faunal assemblages using enduring environmental surrogates, with applications in systematic conservation planning
ترجمه فارسی عنوان
پیش بینی مجموعه های فون استوایی با استفاده از جایگزین های محیط زیست پایدار با برنامه های کاربردی در برنامه ریزی حفاظتی سیستماتیک
کلمات کلیدی
رودخانه، برنامه ریزی حفاظت منظم، جایگزینهای ابیوتیک، پیش بینی فون، ماهی، ماکرومتر بی مهرگان بنتسی،
ترجمه چکیده
الگوهای فضایی در ویژگی های بیوفیزیکی پایدار زیستگاه های محلی به خوبی برای جایگزین های بسیار عالی برای افرادی که در ماهی ها ومون های بدون مهره قرار دارند، مناسب است. سپس تمام سایت های ناامید شده به طور موفقیت آمیز به زیستگاه و فاکتورهای مرتبط با آن با استفاده از اندازه گیری های بیوفیزیکی و درخت تصمیم گیری پیش بینی شده اختصاص یافت. نقشه مفهومی فضایی پیوسته به صورت پیوسته قادر به اندازه گیری 67 ویژگی حفاظتی بود که از آن ذخایر با هدف نشان دادن 30-30٪ از هر ویژگی به طور سیستماتیک حاصل می شود. تمام ذخایر بسیار کارآمد بودند و تقریبا همیشه با اهداف نمایندگی مطابقت داشتند، در مقایسه با پارک دریایی موجود که 40 تا 80 درصد از ویژگی های آن را کمتر نشان می دادند. طرح های رزرو، با این حال، در سراسر سیستم گسترش یافته است، برجسته کردن پیچیدگی در طراحی ذخایر نماینده برای محیط های استوایی که تنوع فضایی و زمانی آنها را جذب می کند.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه علوم زمین و سیارات اقیانوس شناسی
پیش نمایش مقاله
پیش بینی مجموعه های فون استوایی با استفاده از جایگزین های محیط زیست پایدار با برنامه های کاربردی در برنامه ریزی حفاظتی سیستماتیک
چکیده انگلیسی
Spatial patterns in the enduring biophysical attributes of local-scale habitats provided good to excellent surrogates for those in the fish and invertebrate faunas. All unsampled sites were then successfully assigned to their respective habitat and correlated fauna using biophysical measurements and a predictive decision tree. The resultant spatially-continuous 'faunal map' enabled quantification of 67 conservation features, from which reserves aimed at representing 10-30% of each feature were systematically derived. All reserves were highly efficient and almost always met representation targets, contrasting with the existing Marine Park which underrepresented 40-80% of features. Reserve designs were, however, spread throughout the system, highlighting the complexities in designing representative reserves for estuarine environments that capture their spatio-temporal diversity.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Ocean & Coastal Management - Volume 165, 1 November 2018, Pages 80-98
نویسندگان
, , ,