دانلود مقالات ISI درباره سندرم پای بی قرار + ترجمه فارسی

سندرم پای بی قرار مشکلی است که در آن فرد احساس نوعی ناراحتی (بخصوص در عصرها و شب‌ها) کرده و می‌خواهد با راه رفتن یا مالش پا این حس ناخوشایند را برطرف نماید. از آنجا که این سندروم معمولا پا را هنگام خواب تحت تاثیر قرار می‌دهد، نوعی از اختلالات خواب به شمار می‌آید. سندرم پای بی قرار در هر سنی می‌تواند شروع شود و با گر زمان شدت بیماری افزایش می‌یابد. در این مقاله راستینه می‌خواهیم به بیان علایم، دلایل، درمان و تغییرات سبک زندگی که می‌تواند بر سندرم پای بیقرار تاثیر داشته باشد، بپردازیم. علایم سندرم پای بی قرار: افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار دچار احساستی ناراحت کننده در پاها (بعضی اوقات در دست یا سایر اعضای بدن) و نیازی شدید به تکان دادن پاها برای آسایش از این مشکل دارند. بیماری باعث انواع احساسات از جمله سوزن سوزن شدن، خارش، ضربان و کوبیدن، سوزش، کشش و خزیدن چیزی در پاهای فرد مبتلا می‌شود. نوسان شدت علایم سندرم پای بیقرار عادی بوده و می‌تواند رخ دهد. این مشکل معمولا هنگام دراز کشیدن و یا نشستن طولانی مدت برروی صندلی ماشین، هواپیما و یا سینما رخ دهد. علایم سندرم پای بیقرار با تکان دادن پا و یا ایستادن بهتر شده و کم تر آزار می‌دهد. این علایم می‌تواند باعث مشکل در خوابیدن، خواب آلودگی روزانه و کاهش کیفیت زندگی شود. بعضی از افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار هیچگاه به پزشک مراجعه نمی‌کنند، چراکه بیان کردن علایم و توضیح مشکل برایشان دشوار می‌باشد. اگر فکر می‌کنید، دچار این بیماری هستید برای درمان آن و دریافت مشاوره به پزشک مراجعه نمایید. دلایل ابتلا به سندرم پای بی قرار: در اکثر موارد، پزشکان دلیلی برای بیماری سندرم پای بی قرار نمی یابند. هرچند آنها اعتقاد به تاثیر نقش ژن ها و عامل وراثتی در این بیماری دارند(تقریبا ۵۰ درصد افراد مبتلا به بیماری سابقه خانوادگی دارند). سایر عوامل تاثیر گذار بغیر از ژن و وراثت شامل: 1- بیماری های مزمن: بعضی از بیماری های مزمن و خاص همچون کمبود آهن، بیماری پارکینسون، نارسایی کلیه، دیابت و نوروپاتی محیطی معمولا با سندرم پای بی قرار مرتبط هستند. درمان این بیماری ها معمولا باعث درمان سندرم پای بی قرار هم می‌شود. 2- داروها: بعضی از انواع داروها همچون داروهای ضدتهوع، داروهای آنتی سایکوتیک، داروهای ضدافسردگی و داروهای درمان سرماخوردگی و یا آلرژی که شامل آرام بخش آنتی هیستامین هستند، می‌توانند بیماری را شدیدتر نمایند. 3- بارداری: بعضی از خانم ها در دوران بارداری بخصوص سه ماه آخر بارداری دچار سندرم پای بی قرار می‌شوند. بیماری معمولا ۱ ماه بعد از زایمان برطرف می‌شوند. سایر عواملی که می‌تواند باعث ابتلا به سندرم پای بی قرار شود شامل مصرف الکل و بی خوابی است. بهبود خواب و ترک مصرف الکل می‌تواند به بهبود بیماری کمک نماید. درمان سندرم پای بی قرار: بعضی برای درمان سندرم پای بی قرار باید سایر بیماری های مرتبط همچون کمبود آهن یا نوروپاتی محیطی را باید درمان نمود. درمان کمبود آهن ممکن است با تجویز مکمل های آهن در ارتباط باشد. با اینحال دقت نمایید که برای دریافت آهن باید قبل از آن سطح آهن خونتان را چک کرده و با تجویز پزشک اقدام به دریافت دارو نمایید. اگر سندرم پای بی قرار در شما با هیچ بیماری دیگری مرتبط نباشد، برای درمان آن می‌بایست بر تغییرات سبک زندگی و یا درمان دارویی تمرکز نمایید. درمان دارویی فقط با دستور پزشک مجاز بوده و بدون مراجعه به پزشک ممکن نیست.