دانلود مقالات ISI درباره جداشدگی شبکیه + ترجمه فارسی

جداشدگی شبکیه retinal detachment جدا شدن یا پاره شدن شبکیه (بافت گیرنده نور در پشت چشم) از سایر بافت‌های چشم. این عارضه در همه سنین و هر دو جنس دیده می‌شود. جداشدگی یا پاره شدن شبکیه به وضعیتی اورژانسی اطلاق می شود که در آن یک لایه مهم از بافت پشت چشم (شبکیه) از لایه رگ های خونی که مسئول تامین اکسیژن و تغذیه رسانی هستند، جدا می شود. در جداشدگی شبکیه، سلول های شبیکه فاقد اکسیژن هستند. زمانی که پرده شبکیه جدا شود، عملکرد آن مختل شده و در نتیجه بینائی فرد تار می‌شود یعنی مثل اینکه فیلم داخل دوربین از محل خود رها شود. در 7 درصد موارد برای هر دو چشم اتفاق می افتد. جدا شدگی پرده شبکیه مشکل بسیار مهمی تلقی می‌شود زیرا در صورت عدم درمان، تقریباً در همه موارمنجر به کوری خواهد شد. علایم زیر معمولا در یک چشم رخ می دهد، ولی گاهی هر دو چشم را درگیر می کند: 1- جرقه های نورانی در میدان بینایی 2- نقاط شناور در میدان بینایی 3- تاری دید 4- موج دار دیدن تصاویر (گاهی) 5- از دست دادن تدریجی بینایی. از آنجا که این حالت بسیار آهسته بروز می کند بیمار ممکن است متوجه آن نگردد. 6- عدم وجود درد. علل: جداشدگی شبکیه میتواند در نتیجه موارد زیر اتفاق بیافتد: 1- کوچک شدن و انقباض زجاجیه 2- آسیب دیدگ 3- دیابت پیشرفته 4- اختلال التهابی چشم. عوامل تشدید: عوامل تشدید کننده جداشدگی شبکیه عبارتند از: بالا رفتن‌ سن‌، دیابت شیرین، بیماری‌های‌ عروقی‌، سابقه‌ قبلی‌ جداشدگی‌ شبکیه‌، سابقه‌ خانوادگی‌ جداشدگی‌ شبکیه‌، نزدیک بینی (میوپی‌) حاد، عوارض‌ جراحی‌ چشم، تومورها یا التهاب ها. داروها: قطره‌های چشمی گشادکننده مردمک. گشاد شدن مردمک فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری چشم در طی دوره التیام پس از جراحی را کاهش می‌دهد. اگر بیمار نمی‌تواند خود قطره داخل چشمتان بریزد، برای این منظور از دیگران کمک بگیرد. داروهای آرامبخش به‌منظور کاهش اضطراب در طی دوره نقاهت توصیه می شود.