On Freud's theory of law and religion

این مقاله، تعامل انتقادی با تئوری انسان شناختی فروید درباره ریشه های قانون و دین است که فروید آن را به عنوان نمایندگی و توسعه افسانه ادیپ توسعه داده است. استدلال می کند که اسطوره فروید، نتیجۀ نظری ماهیت روایتگرانه پراکسیس روانکاوی است. افسانه فروید، به خصوص آنکه درمان آن با گناه اصلی، به عنوان گناه اولیه، جایگزینی اسطوره ی کتاب مقدس برادرزاده به عنوان گناه اصلی است. استدلال می شود که اسطوره کتاب مقدس بیشتر از اسطوره فروید هماهنگ است و این به واقعیت شرایط انسان بهتر از اسطوره فروید مربوط می شود. مقاله با پیشنهاد این است که پذیرش اسطوره کتاب مقدس به جای فروید، الزاما رد روانکاوی را به مثابه یک پراکسیس نمی پذیرد.