Principal and coach as partners

این مقاله نقش و مسئولیت مربیان ریاضی و مدیران را بررسی می کند. این نشان می دهد که مدیران باید با رفتار مربی به عنوان یک شریک، حتی اگر مربی در سلسله مراتب آموزشی زیر سلطه داشته باشد، نیاز به تعادل دارد. این نشان می دهد که مربیگری به نفع همه طرف ها خواهد بود اگر آنها با یکدیگر در نقش ها کار کنند تا ظرفیت مربیان را در هر سطح در سلسله مراتب مدرسه، معلم، مربی، مدیر اصلی، طراحی، تجزیه و تحلیل و اجرای دستورالعمل های ریاضی را که به یادگیری دانش آموزان عمیق تر کمک می کند، افزایش دهد. این به طور خلاصه مدل مربیگری محتوا را توصیف می کند. این سؤال برخی از هنجارهای غالب تعامل میان مربیان است و ارائه سناریوهای مربیگری را نشان می دهد که نشان می دهد طراحی اولیه و اجرای ابتکارات مربیگری می تواند منجر به مقاومت و سوء تفاهم قدرت و مزایای مربیگری برای همه مربیان و مدیران شود. این موضوع به برخی از فرضیه های ما در مورد موانع بالقوه (مثلا محرمانه بودن) در روابط بین مربیان، معلمان و مدرسان چالش می زند و پیشنهاد می کند که اهداف یادگیری معلمان به صورت عمومی و با هم مشارکت داشته باشند. این امر نشان می دهد که اقتدار موقعیتی یک نیروی قوی برای بهبود عملکرد معلم نیست، بویژه اگر مدیر اصلی یا علاقه مند به ریاضیات نداشته باشد. این استدلال می کند که اگر ما بخواهیم آموزش ریاضیات در این کشور را افزایش دهیم (همانگونه که درک دانش آموزان از ریاضیات و کاربرد آن در جهان است)، توانایی کار در همکاری و همگانی با استفاده از مربیگری برای حمایت از مربیان در هر سطح وجود دارد.