Motion Management for Radical Radiotherapy in Non-small Cell Lung Cancer

حرکت تومور درونی فراوانی مسئله ای است که علاقه زیادی به دوران پرتودرمانی هدایت تصویر دارد. این به خصوص برای سلول های ریه های غیر سلولی بستگی دارد که تعدادی از پیشرفت های اخیر برای کمک به مدیریت حرکت در تحویل رادیوتراپی رادیکال است. توانایی تحویل دوزهای انتهایی هیپوفکتاکتیو، مانند رادیوتراپی استریوتاکتیک، با بهبود توانایی تجزیه و تحلیل تومور و بهبود اعمال درمان کمک می شود. علاوه بر این، حسابداری برای حرکت تومور می تواند باعث کاهش دز از طریق کاهش حجم بافت طبیعی که به علت کاهش حجم هدف مورد استفاده قرار می گیرد، امکان پذیر باشد. مدیریت حرکت برای تومورهای ریه دارای پنج عنصر اصلی است: تصویربرداری، تکنیک نفس، فشرده سازی شکمی، ردیابی تنفسی و جراحی تنفسی. این ها همراه با مزایای مربوطه و پیچیدگی های مرتبط توضیح داده خواهد شد. در بسیاری از مطالعات، استفاده از پوشش دزیمتری بهبود یافته و میزان احتمال عوارض طبیعی بافت طبیعی را در هنگام استفاده از تکنیک های مدیریت حرکت شرح داده است. علیرغم استفاده گسترده از بسیاری از این تکنیک ها، ادبیات ضعیف ادبیات را بهبود می بخشد در بقا و کنترل محلی برای بیماران هر زمان که از روش های مدیریت حرکت استفاده می شود وجود دارد. این مرور کلی حجم حرکت تومور ریه را بررسی می کند، روش هایی که در آن حرکت شناسایی می شود و روش های کلیدی مورد استفاده در مدیریت حرکت را خلاصه می کند.