Continental weathering and terrestrial (oxyhydr)oxide export: Comparing glacial and non-glacial catchments in Iceland

یخچال ها موجب افزایش فرسایش و رسوبات زمینی در اقیانوس ها می شوند. یخچال ها همچنین می توانند بر میزان خاص آب و هوای معدنی نسبت به نواحی غیرخلخال مشابه مقایسه شوند. در کنار این فرایندها، صادرات رسوبات قاره به اقیانوس ها بر عهده ی دوره ی یخچال-تفریحی است. این مطالعه خلاصه داده های میدانی از حوضه های رودخانه ای ایسلندی یخبندان و غیر یخبندان را به منظور تعیین تاثیر رژیم آب و هوای بر تشکیل معدنی اکسید آهن و آلومینیوم (اکسید هیدروژن) و میزان شارژ خلاصه می کند. اکسید آلومینیوم و آهن (اکسید هیدروژن) شاخص های قوی نگهداری کربن آلی در خاک و رسوبات دریایی هستند. بنابراین تغییرات ردیابی در شکل گیری و رسوب اکسید اکسید هیدروژن، وسیله ای است برای ارزیابی تغییرات بالقوه در میزان جذب کربن آلی در دوره های یخبندان و اینترلوکسی. به طور کلی، تفاوت های قابل اندازه گیری شیمیایی قابل اندازه گیری بین حوزه های مطالعه یخبندان و غیر یخبندان وجود دارد که نقش کلیدی تشکیل خاک در هوای خشکی را نشان می دهد. یکی از تفاوت های شیمیایی ذکر شده این است که هوای آزاد در حوضه های غیر غلیظ، با افزایش میزان آشکار اکسید آهن و آلومینیوم (اکسید هیدروژن) نسبت به حوزه های یخبندان مشهود است. با این حال، افست در تشکیل اکسید اکسید هیدروژن به نظر نمی رسد به ترکیبات رسوب رودخانه منتقل شود، و هوای فیزیکی به نظر می رسد کنترل غالب ترکیبات رسوب رودخانه و صادرات است. رودخانههای یخبندان، رسوبات بیشمار بیشتری را به محیط دریایی دریای خزر وارد می کنند تا از رودخانه های غیر غیر یخبندان مشابه که منجر به هوای یخبندان می شود، افزایش دفع کربن را با افزایش انباشت اکسید دریایی در ناحیه دریایی (اکسید هیدروژن) افزایش می دهد.