Examining the effects of ground motion and rock strength on the size of boulders falling from an overhanging cliff

حضور تخته سنگ، نتیجه حوادث سنگ کوهی، در پای صخره ها، نشان می دهد که یک فرایند تلفیق توده ای وجود دارد که به طور گسترده ای مشاهده می شود و اغلب به دلیل زمین لرزه ها مطرح می شود. در اینجا سنگ های سنگی را تحت سنگ صخره ای با اهمیت قرار می دهیم تا با تأکید بر عوامل اصلی کنترل اندازه بولدر. ما از یک مدل پرتو کنسول مفهومی برای پیش بینی طول حداکثر انتظار صخره ای پر از اقیانوس استفاده کردیم. سپس این طول های محاسبه شده را با مقادیر میدان های مشاهده شده و طول حاشیه صخره ای مقایسه کردیم. مشاهدات ما نشان می دهد که طول واقعی تخته سنگ ها و صخره های بلند بسیار کوتاه تر از انتظار می رود از مدل. همانطور که منطقه مطالعه در یک منطقه تکتونیکی فعال واقع شده است، ابتدا پیشنهاد شده است تا این اختلاف را با اضافه کردن اثر ممکن زمین حرکت بر روی اندازه تخته سنگ مقایسه کنیم. تجزیه و تحلیل دقیق شبه استاتیک و پویا از اثر زمین لرزه ها بر روی شکست از پرتوهای سنگ نشان می دهد که طول سنگ های تخته سنگ ممکن است به طور قابل توجهی توسط حرکات زمین ناشی شده کوتاه نمی شود. بنابراین ما نتیجه می گیریم که زلزله های شدید، هرچند باعث ایجاد سنگ ها می شوند، انتظار نمی رود که اندازه ی حاصل از سنگ های سنگی را که در پایه ی صخره های بلند قرار گرفته اند کنترل کنند. ما به طور متناوب پیشنهاد می کنیم حداکثر طول تخته سنگ به شدت توسط قدرت سنگ کنترل شود. ما نتیجه می گیریم که حداکثر اندازه بولدر که ممکن است طی یک رویداد زلزله کاهش یابد، می تواند با محاسبه طول بحرانی کانتینر از جمله اثر اندازه سنگ بر روی مقاومت کششی آن پیش بینی شود. این، همراه با انحرافات سنگی اندازه گیری شده در یک صخره فوق العاده، حاشیه ای برای حجم تخته سنگ های در حال سقوط را نشان می دهد که عامل مهمی در ارزیابی خطرات سنگ افتادگی است.