کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5787716 1641767 2017 52 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
A probabilistic procedure for scenario-based seismic hazard maps of Greater Tehran
ترجمه فارسی عنوان
یک روش احتمالی برای نقشه های لرزه ای مبتنی بر سناریوی بزرگ تهران
کلمات کلیدی
تعیین کننده احتمالاتی رویکرد بیزی، حداکثر مقدار، نقشه خطر لرزه، تهران،
ترجمه چکیده
ارزیابی خطر لرزه ای تهران، پایتخت ایران با جمعیت بیش از 10 میلیون، در روند تصمیم گیری برای کاهش خطر ضروری است. هدف اصلی این مقاله ارائه یک روش برای به دست آوردن حداکثر نقشه خطر در مناطق فعال لرزشی مانند تهران با سابقه زمین لرزه های مخرب است، اما جایی که تعداد رویدادهای بزرگی ثبت شده توسط ابزار بسیار ضعیف است. روش های خطرناک و احتمالاتی خطر لرزه ای دو روش کیفی با برخی محدودیت های عملی است. برای غلبه بر محدودیت های آنها، آمار بیزی برای ارزیابی حداکثر مقدار زلزله با ترکیب اطلاعات پیشین لرزه نگاری با داده های محدود موجود استفاده می شود. رویکرد بیزی برای ارزیابی حداکثر زلزله ای که مربوط به سناریوهای مختلف حرکت زمین در یک سطح خطر خاص است استفاده می شود. نقشه های حداکثر خطر توسط ادغام سناریوهای مختلف بدترین حالت های مختلف در یک سطح خطر خاص بدست می آید. تجزیه و تحلیل خطر در سناریوهای مختلف توسط روش خطای محدود انجام می شود که از پارامترهای زمین شناسی و لرزه نگاری برای هر منبع لرزه ای استفاده می کند. نتایج به دست آمده در توافق با شدت مشاهده شده از زمین لرزه های تاریخی است. علاوه بر این، روش متداول تجزیه و تحلیل خطر احتمالی لرزه ای برای نشان دادن تفاوت بین دو روش ارائه شده است. یافته ها اطلاعاتی در مورد طراحی لرزه ای یا تکمیل ساختارها و زیرساخت ها ارائه می دهند.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه علوم زمین و سیارات مهندسی ژئوتکنیک و زمین شناسی مهندسی
پیش نمایش مقاله
یک روش احتمالی برای نقشه های لرزه ای مبتنی بر سناریوی بزرگ تهران
چکیده انگلیسی
The seismic hazard assessment of Tehran, the capital of Iran with a population of over 10 million, is necessary in the decision-making process for risk reduction. The main objective of this paper is to present a procedure for obtaining maximum hazard maps in seismically active regions such as Tehran with a history of destructive earthquakes, but where the number of the instrumentally recorded large magnitude events is small. The deterministic and probabilistic seismic hazard methods are two quantitative approaches with some practical limitations. To overcome their limitations, the Bayesian statistics are used to estimate maximum earthquake magnitude by combining prior seismological information with the available limited data. The Bayesian approach is used to estimate maximum earthquakes corresponding to different individual ground-motion scenarios at a specific hazard level. The maximum hazard maps are obtained by merging different individual worst-case ground-motion scenarios at a specific hazard level. The hazard analyses under different scenarios are conducted by the finite-fault procedure which uses geological and seismological parameters for each seismic source. The obtained results are in agreement with the observed intensities of historical earthquakes. Moreover, the conventional approach of probabilistic seismic hazard analysis is presented to show the difference between the two procedures. The findings provide information about the seismic design or retrofit of structures and infrastructures.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Engineering Geology - Volume 218, 23 February 2017, Pages 162-172
نویسندگان
, ,