The influence of wind on the estimation of lava effusion rate from thermal remote-sensing

نرخ تبخیر یک پارامتر کلیدی برای پیشبرد جریان گدازه و خطرات مربوط به آن است. برآورد نرخ افیوژن از سنجش از راه دور با استفاده از داده های ماهواره ای به نقطه ای رسیده است که می تواند ابزار نظارت عملیاتی باشد، مخصوصا برای آتشفشان ها بدون رصدخانه زمین. با این حال، مدل های فیزیکی قوی، همانطور که برای تفسیرهای کمی مورد نیاز است، هنوز به اندازه کافی توسعه نیافته اند. روش فعلی و به طور گسترده ای استفاده می شود قدرت تابش اندازه گیری ماهواره ای به نرخ جریان خروج از طریق منطقه گدازه، با استفاده از تجربی که فرض می شود بهره وری خنک کننده سطح پایین است. در اینجا از آزمایشات آزمایشگاهی دینامیکی مایع جدید و تئوری جریان چسبناک استفاده می کنیم تا نشان دهد که فرض بر این است که خنک کننده کنترلی کم در سطح جریان، منجر به کم توجهی سیستماتیک نرخ افیوژن می شود. این نتیجه به دست آمده برای یک جرم گرانش گرم داغ که جریان آن را سرد می کند، فقط به کارایی مربوط به کنجکاوی و تابش در سطح جریان بستگی دارد و مستقل از جزئیات مدل جریان جریان داخلی است. با استفاده از این مدل برای خنک کردن جریانهای گدازه تحت شرایط باد کلاسیک، ما دریافتیم که مدل با اطلاعاتی که در مورد فوران بازالتی در میله های خطا مطابقت دارد با عدم اطمینان در شرایط باد طبیعی، به خوبی قابل مقایسه است. از این رو، پروکسی حرارتی حاصل از مدل ایزواسیز، به نظر نمی رسد نیاز به یک پارامتر انطباق اضافی برای حسابداری جریان های داخلی مانند کریستالیزاسیون داشته باشد. پیش بینی های مدل درست نیست اما جریان های گدازه ضخیم مانند گنبدهای بسیار چسبناک، چرا که یک حالت پایدار حرارتی برای این جریان ها امکان پذیر نیست. علاوه بر این، در مورد جریانهای بسیار بازالتی، انتظار می رود که خنک کننده اضافی به علت جریان های کنتاکتی خود منجر شود. افزایش بهره وری از خنک کننده سطح برای این فوران های بزرگ باید مورد توجه قرار گیرد تا اجتناب ناپذیر و گمراه کننده به خطر بیفتد.