Correlations between formation properties and induced seismicity during high pressure injection into granitic rock

ما نتایج منتشر شده از شش پروژه که تحرک هیدرولیکی در سنگ گرانیت انجام شد، مورد بررسی قرار گرفت. در هر پروژه، شکستگی در شکل گیری به سمت لغزش در فشار تزریق استفاده شده در طول تحریک به خوبی بود. در تمام موارد تنها یک مورد، هزاران متر مکعب آب تزریق شد و در هر مورد، میزان جریان به ترتیب ده ها لیتر در ثانیه مورد استفاده قرار گرفت. علی رغم این شباهت ها، شدت لرزه ای ناشی از القایی که در پاسخ به تزریق اتفاق افتاد، تفاوت زیادی وجود دارد. در سه پروژه که لرزه خیزی ناشی از آن قابل توجه بود، مشاهدات در چاه، شواهدی از مناطق گسل شکننده را به خوبی توسعه دادند. در سه پروژه که لرزه خیزی ناشی از آن کم اهمیت تر بود، مشاهدات در چاه، فقط ویژگی های کرکی را نشان داد و نشان داد که توسعه گسل مهم است. این نتایج نشان می دهد که ارزیابی درجه توسعه گسل در چاه، ممکن است برای پیش بینی خطر لرزه ای ناشی از آن مفید باشد. ما نمی توانیم انکار کنیم که تفاوت ها بواسطه تغییرات خواص اصطکاکی که به درجه توسعه گسل مربوط نیستند (و این ممکن است که بین این دو پارامتر وجود داشته باشد). پروژه هایی با لرزه ای قابل توجه تر تمایل دارند عمیق تر شوند و اگر این همبستگی معنی دار باشد، مشخص نیست که آیا عمق تحت تاثیر خطر لرزه ای از طریق درجه توسعه گسل، خواص اصطکاکی و یا برخی از متغیرهای دیگر است. نتایج این مقاله قطعی نیست، اما آنها نشان می دهد که ممکن است برای تحقیقات آینده در مورد شناسایی شرایط زمین شناسی که باعث افزایش خطر لرزه خیزی ناشی از آن می شود، فرصت های قابل توجهی وجود داشته باشد.